Terwijl de jongvolwassene vooral genoot van de vrijheid om op eigen houtje de omgeving te verkennen, waren de pubers druk bezig met hun smartphones en de zoektocht naar wifi. Ondertussen vroeg onze peuter om constante aandacht en dat bood mij de gelegenheid om eens echt de tijd voor hem te nemen. Voor het eerst sinds lange tijd stond ik stil bij de vraag: wat wil hij nu écht? Hoe vermaak ik hem een hele dag en wat heeft hij daarvoor nodig?

Deze momenten hebben me veel gebracht. Het was niet alleen een kans om van hem te genieten, maar het gaf me ook nieuwe inzichten in mijn rol als ouder én als ondernemer.

Tijdens de vakantie besefte ik hoeveel dagelijkse routines invloed hebben op de keuzes die ik maak binnen mijn organisatie. Ik begon na te denken over wat we aanbieden aan beweging in de kinderopvang. Zwemmen, snorkelen en ontdekken met mijn peuter deed me inzien hoe belangrijk het is om kinderen op jonge leeftijd actief te betrekken beweging. Dit wil ik meer gaan integreren in ons aanbod. Onze peuter deed mee met alles en probeerde zelfs te kletsen met mensen. Vaak kwamen we mensen tegen die Nederlands spraken, maar ook vaak genoeg kletste hij met medewerkers van het hotel in zijn eigen ‘Engels’. Helemaal geweldig, hoe hij deze vreemde taal opving!

Ook voeding kwam opnieuw in beeld. Op welke tijden eten we? Hoe experimenteren we met nieuwe smaken? Op vakantie probeerde ik hier bewust mee om te gaan. Het resultaat? Ik heb alles moeten loslaten. Zo konden we soms geen fruit kopen omdat het niet was aangevoerd op het eiland. Ook de ongewenste P’s kwamen vaak op tafel (patat, pancakes, pizza), omdat er geen keuze was. Elke keer stelde ik mezelf de vraag: hoe hou ik de balans?

Een van de meest bijzondere ervaringen was ons bezoek aan een speelpark. Daar gold een strikt verbod voor ouders om zich met het spel van de kinderen te bemoeien. Op het eerste gezicht klinkt dat logisch, maar het was verrassend moeilijk! Als ouder wil je immers helpen, uitleggen, vertalen. Wat als hij het niet begrijpt? Maar ik liet los en zag hoe mijn peuter zichzelf door elke activiteit heen werkte. Vol prikkels, maar ook voldaan en moe keerde hij terug naar ons hotel.

Dit moment gaf me een belangrijke les: we zitten vaak te veel bovenop het spel van onze kinderen. We willen het leiden, sturen en perfectioneren. Maar juist door los te laten, geef je kinderen de ruimte om te ontdekken en te leren. Ze kunnen het echt – vertrouw daarop. Dit inzicht wil ik meenemen in mijn werk, om nog meer de focus te leggen op vrij spel en zelfontdekking.

Nu de vakantie voorbij is, keer ik terug naar het dagelijks leven met nieuwe energie en ideeën. Ik kijk ernaar uit om deze nieuwe inzichten te delen met mijn team en te zien hoe we samen de kinderopvang nog mooier kunnen maken. Hoe is dat voor jullie? Wat nemen jullie mee naar je dagelijkse werk?