Tischa Neve is kinderpsycholoog, spreker, trainer en auteur. Daarnaast heeft ze een eigen podcast genaamd ‘Even over mijn kind’. Ze vindt het belangrijk dat, als wij kinderen helpen hun emoties te reguleren, we eerst letten op onze eigen emoties. ‘Als je zelf grip op je eigen gevoelens krijgt, dan pas krijg je grip op het gedrag. Jij bent degene die kinderen helpt met het co reguleren van emoties, en dat kan alleen als je zelf ook die kalmte kunt bewaren.’

Een vicieuze cirkel

Neve heeft hier een mooi voorbeeld van. ‘Stel dat je te maken hebt met een huilbaby. Dat is natuurlijk vrij heftig. Heel begrijpelijk dat je daar zelf soms ook gefrustreerd van kunt raken. Het maakt dat je je onzeker kunt voelen, aan jezelf gaat twijfelen en denkt dat je iets niet goed doet. Kortom: je wordt er ook onrustiger van. Dit heeft natuurlijk zijn weerslag op de baby en hierdoor kom je in een vicieuze cirkel terecht. Hoe eerder je je bewust wordt van je eigen gevoelens, hoe eerder je dit patroon kunt doorbreken.’

Ga na hoe je je voelt

Volgens Neve is het dus altijd belangrijk om even in te checken hoe jij op dat moment in de situatie staat. Vraag jezelf af of je op dat moment rustig genoeg bent om te co reguleren. Ben ik rustig genoeg om dit kind te helpen? Wanneer je te maken hebt met een kind dat heel boos is, vraag jezelf dan af of je in deze situatie even in en uit moet ademen. Ben ik rustig genoeg of moet ik eerst mijn eigen rust herpakkken?
Het kan volgens Neve weleens voorkomen dat je merkt dat je niet in staat bent om een kind goed te helpen. Of is dit moeilijker omdat je zelf te hoog in je emotie zit? Ben je met een collega? Vraag dan om hulp en vraag of diegene het van je kan overnemen.’
Daarnaast kan de situatie volgens Neve ook een diepere laag hebben. Sommige situaties raken je meer dan anderen. Dat gevoel komt altijd ergens vandaan. Wees je dus bewust van wat er op die momenten gebeurt. ‘Waarom raakt deze situatie je zo erg, en waarom lijkt die collega er helemaal geen last van te ondervinden?’

Vind je die troep gezellig of word je er onrustig van?

Ook daar heeft Neve een mooi voorbeeld van. ‘Stel dat een kind op de bso wordt gepest. Dan kan het zijn dat dit jou heel erg raakt, bijvoorbeeld omdat je zelf als kind bent gepest. Bij een collega die dit nooit heeft meegemaakt, kan het al heel anders binnenkomen.’
Je eigen normen en waarden zijn volgens Neve ook belangrijk. ‘Misschien word je er zelf heel onrustig van als de kinderen veel troep maken. Je collega kan die chaos juist gezellig vinden. Als je er onrustig van wordt, straal je dit uit en dit heeft effect op de kinderen. Het is dus heel interessant om te achterhalen wat er allemaal bij jezelf speelt en waar dit vandaan komt.’

Je kunt je emoties niet verbergen

Neve benadrukt dat kinderen onze hulp nodig hebben en zeker op heel jonge leeftijd zijn ze nog niet in staat zijn hun eigen emoties onder controle te krijgen. ‘Ze zijn afhankelijk van onze hulp en zullen reageren op hoe wij dit doen. Als kinderen ouder worden leren ze dit steeds beter. Stel dat we reageren vanuit irritatie, boosheid of onmacht, dan doet dit iets met een kind. Die zal een gevoel van afwijzing krijgen en denken dat zijn emotie er niet mag zijn.’
Gevoelige kinderen zullen volgens Neve jouw stemming oppakken. ‘Je kunt wel glimlachen naar iemand, maar kinderen voelen het aan als je niet vrolijk bent. Je hebt weleens van die kinderen die steeds komen vragen: ‘’Vind je me lief?’’ Die voelen dus impliciet aan dat er iets aan de hand is en proberen na te gaan of het probleem bij hen ligt.’

Leef de emoties voor

Toch begrijpt Neve ook dat je niet iedere dag vrolijk op je werk kunt verschijnen. ‘Er zullen natuurlijk dagen zijn dat je wat minder lekker in je vel zit. Check dan eerst bij jezelf in hoe je je voelt. Vervolgens is het belangrijk om daar naar de kinderen toe gewoon eerlijk over te zijn. Zeker als je merkt dat dit een impact heeft. Vertel gewoon dat je een beetje verdrietig of moe bent. Hiermee geef je ook een goed voorbeeld aan de kinderen. Ze zien hoe je met je eigen emoties omgaat en leeft ze het echt voor. Het is helemaal niet nodig om dit bij ze weg te houden. Ben je bijvoorbeeld onrustig? Doe dan voor wat je doet om weer kalm te worden.’ 

Al doende leert men

Natuurlijk is niemand perfect en kun je het niet altijd goed doen. Dat beaamt Neve ook. ‘Het kan weleens gebeuren dat je achteraf terugkijkt op de situatie en denkt: ‘’Volgens mij heb ik het alleen maar erger gemaakt vanwege mijn emoties’’ of ‘’Misschien reageerde ik iets te fel.’’ Dat is niet erg, maar juist leerzaam. Het is goed om je dit te realiseren en te bedenken hoe je eenzelfde soort situatie de volgende keer zou aanpakken.’