In alle opwinding rond de invoering van de nieuwe bkr wordt het tijd om de kwaliteitsdiscussie weer wat meer op feiten te baseren. Laat ik beginnen met een huis-tuin-en-keuken uitleg die vooral de gemiddelde ouder zal aanspreken. Desgevraagd zal iedere jonge moeder beamen dat zij aan haar eigen 0-jarige aardig de handen vol heeft. In dat licht is het niet erg geloofwaardig om tegen ouders te zeggen dat de verlaging van de bkr geen positieve maatregel is.
De
Meer tijd en aandacht voor baby’s met minder wisselende groepsleiding is een doelstelling, die ik van harte onderschrijf.
Echter met een derde beroepskracht voor baby’s gaat dat precies niet gebeuren:
– er komen meer verschillende gezichten op de groep i.p.v. minder
– er moet extra vervanging geregeld worden voor afwezigheid bij vakantie en ziekte voor die extra beroepskracht: nog meer andere gezichten
– mentorschap werkt voor baby’s niet in de praktijk, want als het goed is volgen baby’s hun eigen ritme. dus als de drie baby’s van de ene mentor liggen te slapen en de andere drie dan wakker zijn, dan is het voor twee baby’s iemand anders dan de mentor die hen troost of een flesje geeft
– mijn voorstel voor de inzet van een huishoudelijke hulp zorgt ervoor dat het aantal gezichten op de groep niet stijgt en dat de beroepskrachten meer individuele tijd voor hun baby’s krijgen
– bijkomend voordeel: het is wat goedkoper én vacatures voor huishoudelijke hulpen zijn heel wat makkelijker in te vullen.
Kortom, de nieuwe bkr is theoretisch een goed plan maar zal in de praktijk averechts uitpakken.
Annelies Zoomers, directeur-bestuurder SKOS