Het gaat om kinderen én geld. Geld is een belangrijk middel om voor goede kwaliteit te kunnen zorgen. Een voorbeeld zoals de Hema past niet bij de kinderopvangsector: overname door buitenlandse investeerders en volgehangen met schulden om de overnamesom te betalen. Het past niet, omdat kinderopvanggeld dat overblijft (“winst”) geïnvesteerd zou moeten worden in het werk zelf. Het past niet, omdat het grootste deel van de kosten via de overheid betaalt wordt en dus algemene publieke middelen zijn. Natuurlijk gaat er ook in de publieke sector wel eens wat mis, maar dat is een vals argument om goed te praten dat de kinderopvang in Nederland een veilig verdienmodel voor investeerders zou mogen zijn.

Gaat het om geld of om kinderen? Als private equity er voor zorgt dat het goed geregeld is voor de kids maakt het toch niets uit of een aandeelhouder of een bestuurder daar beter van wordt? Dit lijkt op een eigen klassenstrijd die over de ruggen van kinderen en ouders wordt gestreden. En ja, de ouders mogen inderdaad wel wat meer te zeggen hebben en wat meer betrokken raken. Maar dat bereik je óok niet met een collectieve sector. Ander zou het consultatiebureau nooit de bijnaam “consternatiebureau” gekregen hebben.