Taakuren van pm’ers spelen een belangrijke rol in de cao-onderhandelingen. Maar er is iets vreemds aan de hand met deze discussie, betoogt Patricia Huisman.
Bij
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aanBij
Veelgestelde vragen
E-mail: KinderopvangTotaal
Klantenservice: 030 – 638 3736
Colofon
Ik vind het betoog niet zo sterk. Natuurlijk horen er een hoop taken “gewoon” bij je vak als PMer. En natuurlijk kun je best al taken op de groep doen wanneer daar ruimte voor is. Maar wanneer je bijvoorbeeld een oudergesprek doet ben je zo 45 minuten van de groep. Dat is wel degelijk een aanslag op je kwaliteit, omdat je collega dan voor dusdanig veel kinderen moet zorgen dat de kwaliteit van die zorg slechter wordt (gehaast verschonen, weglopen tijdens eten geven voor een akkefietje op de groep).
Moet dan alles echt weer worden vastgelegd in regeltjes? Dat weet ik niet. Ik denk dat een organisatie niet moet wíllen dat er zoveel neventaken gedaan moeten worden naast de zorg voor de kinderen. Maar helaas; er wordt vaak juist heel veel gevraagd van de PM. Niet voor niets wordt er zoveel werkdruk ervaren.
“Deze ratio zegt volgens Huisman niets over wáár de pm’ers moeten zijn.”
Cool, dan kan ik gewoon vanuit thuis “werken”.
Chapeau voor mevrouw Huisman
Eindelijk een professioneel betoog over het vak! De overheid zet de kinderopvang al stevig in de hoek met onnodig zware regelgeving en de GGD en de vakbond doen daar nog een schepje bovenop met bovenwettelijke en – zoals terecht betoogd – onwettige eisen.
Een kinderopvang is tegenwoordig al per definitie in overtreding volgens de GGD omdat bij vakantie en ziekte van medewerkers afgeweken wordt van het vaste gezichtencriterium. Moet het nog gekker!
Ongelooflijk dat de branchepartijen zo weinig weerstand bieden aan de malle eisen van GGD en vakbond. Als ze echt voor het vak kinderopvang staan, dan laten ze zich niet meeslepen in de hopeloze benadering van het afdwingen van kwaliteit en werkplezier door meer regels te stellen.
Met vriendelijke groet,
Frans Verberne