Al meteen toen hij in m'n groep kwam was het duidelijk; deze zevenjarige wilde de hele middag maar een ding: voetballen. Alles wat met voetbal te maken had was heilig voor hem. Dus kon hij genieten van de acties van grootwinkelbedrijven met het nieuwste voetbalboek van dat jaar. Als betrokken pm'er verruilde ik tijdelijk m'n favoriete super voor de plaatjes. Ik moest ze bovendien dan nog beschermen tegen alle andere spaarders die me enthousiast en met smekende puppy-ogen opwachtten bij de uitgang: 'Mevrouw heeft u ….'. Maar eigenlijk ging het Jens vooral om het zélf voetballen, met anderen of desnoods alleen. Zelfs een leek als ik kon zien dat hij voor z'n leeftijd erg behendig was met de bal en ook goed kon samenwerken in het spel. En hij werd alleen maar beter. Waar anderen afhaakten vanwege andere interesses of een druppel regen, bleef hij alleen over op het plein, terwijl hij nog de bal hoog probeerde te houden of op andere tricks oefende.