Deze verkiezingen zijn de belangrijkste verkiezingen sinds tijden voor de kinderopvang. Want terwijl de branche zelf aan de vooravond staat van een belangrijke kwaliteitsimpuls, zien bijna alle partijen in dat ze niet langer meer om de kinderopvang heen kunnen. Wie heeft de branche op de kaart gezet? En met welke uitslag kan de sector na 15 maart werk maken van haar grote ambities?
Kinderopvangtotaal
Rottenberg en Van Rozendaal weten totaal niet wat er in de kinderopvang leeft. Hun reactie in dit artikel verbaast me daarom ook. We hebben 4 jaar lang een minister gehad die zich zogenaamd inzet voor de kwaliteitsverbetering binnen de kinderopvang. We hebben een GGD die meewerkt aan het publiceren van kwaliteitsbevindingen, al worden deze op een andere manier stiekem genuanceerd tot een leidraad voor de inspecteurs.
Een GGD die 4 jaar geleden al heeft beloofd om tot een uniforme inspectie te komen. Maar het meetinstrument wijkt per GGD regio af. Kinderverblijven die kapot gaan door de publicatie van de kleurencodes, waarbij gekeken wordt naar de afgelopen 3 jaar. En nu? Nu pleit de minister voor een kwaliteitswebsite voor de kinderopvang die gemaakt moet worden door de GGD?
Het is een aanfluiting. En de brancheorganisaties die zoveel zeggen te bereiken moeten de ogen uit hun kop schamen. Ze bereiken wellicht alleen datgene dat voor de eigen bestuurders interessant is. Er is geen brancheorganisatie voor de GEHELE branche. Zo worden de gastouders nog altijd buiten beeld gelaten en de kleine kinderopvangorganisaties hebben geen idee wat de brancheorganisaties aan het doen zijn. Kwaliteitsverbetering kan alleen als je hier samen echt voor gaat, als we het samen doen. Laten we beginnen bij de overheid, de GGD, het meetinstrument en een coalitie met een minister die wel weet hoe de kinderopvang eruit ziet.
Waarom wordt de gastouderopvang (zowel bij de ouders thuis als bij de gastouder thuis) nooit meegenomen in de plannen? Als de opleidingseis voor gastouders omhoog gaat naar MBO-3 is er geen enkele reden om deze branche niet te betrekken bij de plannen. Veel ouders kiezen bewust voor een aantal dagen opvang thuis door een nanny, dit is de enige poot van de kinderopvang die de afgelopen 5 jaar gestaag is blijven groeien terwijl de KDV's en BSO's in een crisis terecht kwamen door de bezuinigingen op de kinderopvangtoeslag. Ouders kiezen met een nanny aan huis voor een aantal dagen rust en minder stress voor henzelf en de kinderen, tijd voor leuke activiteiten, uitstapjes, vriendjes mee uit school, kinderen die op tijd kunnen eten etc.
Het recht van ouders om hiervoor te kiezen zou verdedigd moeten worden.
Integrale kindcentra kunnen een zegen zijn, maar voor wie? De versnippering in de branche doet vooral recht aan de wensen van ouders. De wensen vanuit centrale organisaties zijn veelal gericht op meer samenvoeging, terwijl dat voor de diversiteit van het aanbod niet altijd een goede richting is.