De kinderopvang kan weinig meer betekenen voor de emancipatie, maar wel voor de educatie van jonge kinderen. Daarom pleit de Wetenschappelijke Raad voor het regeringsbeleid (een adviesorgaan voor de regering) om van de kinderopvang een educatieve omgeving te maken waarin de cognitieve vermogens van kinderen worden uitgedaagd.
Dit
Eindelijk erkenning van de kinderopvang. Wij weten allang dat het niet is zodat (beide) ouders kunnen werken, maar dat kinderopvang bijdraagt aan een gezonde kindontwikkeling. Eigenlijk zouden we ook die term moeten gebruiken i.p.v. kinderopvang. We voegen werkelijk iets toe! Het zou alleen jammer zijn als dit wordt toegespitst op alleen het cognitieve gedeelte. Een samenwerking tussen alle ontwikkelingsgebieden draagt bij aan een evenwichtige ontwikkeling van ieder kind. En iedere ouder wil toch het beste voor zijn/haar kind. We zijn op de goede weg, nu nog doorpakken…
Lijkt me een goede ontwikkeling! Meer samenwerking tussen peuterspeelzalen en kinderopvang. Eigenlijk zou op en duur samenvoeging ook een optie zijn. Door gebruik te maken van de expertise van beide kanten, kan men er het optimale uithalen voor de kinderen. Wel het belang van het kind in de gaten houden:cognitieve vaardigheden ontwikkelen, maar wel spelenderwijs!
Aan de ene kant vind ik dit een goed idee alleen vind ik ook dat een ouder zelf moet kunnen beslissen of en hoevaak ze gebruik wil maken van de kinderopvang. Ook hoop ik niet dat de bemoeienissen van de overheid hierdoor nog groter worden en dat we straks kinderen van 3 maanden al les staan te geven. Persoonlijk vind ik kinderopvang mits er een goede belans is met thuis een verrijking is voor een kind. Een kind leert omgaan met andere en andere normen en waarde, maar vooral een kind leert delen. Heel veel dingen leert een kind op de kinderopvang makkelijker dan thuis, immers op een kinderopvang zijn zoveel meer kinderen waar je je aan kan optrekken en waarvan je dingen ziet en leert. Kinderen die naar de kinderopvang zijn geweest hebben veelal een voorsprong op kinderen die dat niet zijn geweest, neem alleen maar het feit dat ze gewend zijn om een poos zonder mama/papa te zijn. Ik zie nog zo voor mij hoe het vroeger (mijn kindertijd) op de kleuterschool ging, huilende kinderen die afscheid moesten nemen van (meestal) hun moeder. Toch ben ik geen voorstander en pleiter van 5 dagen, dit omdat dan vaak de balans kwijt is. Hoeveel dagen kan ik mij kind naar de opvang brengen hebben meerdere ouders en vrienden mij gevraagd. Ik geef altijd het advies voel waar je balans ligt, voor de ene ouder is de max 2 dagen voor de ander 4 mischien wel 5.