Paul Potts. Je zou kunnen zeggen dat deze man mijn leven in een bepaald opzicht heeft veranderd. Voor wie Paul niet kent: Paul deed jaren geleden auditie bij X factor.....

Mijn lessen pedagogiek zijn regelmatig een drama. Ik ben, in een ver verleden, opgeleid als dramatherapeut. Dat verklaart iets. Ben mede daardoor groot voorstander van drama als didactisch middel. Zo sta ik regelmatig boven op een tafel met verheven stem mijn studenten toe te spreken. Die vinden dat niet zo fijn. Dat is mooi. Het zijn soms net kinderen (in de kinderopvang). Die vinden dat ook ‘niet zo fijn’. Je stem verheffen doe je immers alleen als je een kind moet behoeden voor direct (en ernstig) gevaar…

Er was eens een dag waarop stond ik te koken. Waarop mijn destijds 4-jarige dochter tegen mij zei: 'Maar mama’s horen toch eigenlijk niet te koken?' Mijn reactie: 'Nee, eigenlijk niet. Maar papa moet vanavond werken, dus doe ik het een keer…'

Mede blogger Karin Westerbeek schrijft in haar blog over haar ervaringen in Amerika. Geweldige om te lezen! Tikje jaloers… In een recent stukje vertelt ze dat ouders, vanuit een kast, naar hun kind in de kinderopvang kunnen kijken (denk aan een verhoorkamer met een spiegel die geen spiegel blijkt te zijn..) Ze vraagt zich af of ze het wel zou willen zien. Voor mij persoonlijk is dat geen vraag: Lieve ouders: kom uit de kast....!

Mijn kinderen weten dat ik ’s ochtends niet aanspreekbaar ben. Sterker nog, ik zet mijn wekker een kwartier eerder om in alle rust mijn koffie te kunnen drinken. Geloof me. Dat is voor iedereen beter.