Grote wetenschappers hebben zich bezig gehouden met licht en kleur. onderscheidde in het kleurenspectrum zeven kleuren in de volgorde van de regenboog: rood-oranje-geel-groen-blauw-indigo-violet. toonde met een prisma aan dat het menselijke oog drie hoofdkleuren onderscheidt in dit spectrum: , en ('ultramarijn', zei hij). De taalwetenschap-pers en ontdekten later dat elke taal eerst het onder-scheid tussen zwart en wit, of donker en licht maakt. Als een taal een derde kleur kent, dan is dat rood, terwijl de vierde kleur geel of groen is. De makkelijkst zichtbare kleuren krijgen het eerst een naam.

Emily Foster-Hanson onderzocht met collega's van de New York Universiteit of het uitmaakt of je kinderen vraagt of ze willen 'helpen' of 'een helper' willen zijn. Dat klinkt ongeveer hetzelfde, maar toch luistert het bij kinderen nauw. In een hoekje van een museum werden kleuters (en hun ouders) gevraagd mee te doen met een klein taakje.

De Multifactor Leadership Questionnaire van Bass en Avolio is een Engelstalige vragenlijst die de eigen leiderschapsstijl in kaart brengt. Een van de uitspraken uit deze lijst is: Ik weeg morele en ethische consequenties mee in mijn beslissingen. U kunt antwoord geven op een vijfpuntsschaal: 1 = geheel niet, 2 = af en toe, 3 = soms, 4 = vrij vaak; 5 = regelmatig of altijd. Bij dit laatste antwoord scoort u hoog op transformatief leiderschap. We doen er nog een: Ik help anderen om hun sterke kanten te ontwikkelen. Als u hoge scores geeft bij deze twee uitspraken, dan afficheert u zich met een transformatieve leiderschapsstijl. Een ander item is: Ik houd alle fouten bij. Een hoge score op deze uitspraak karakteriseert een transactionele stijl. En als u hoog scoort op Ik wacht tot dingen fout gaan en onderneem dan actie, dan heeft u een vermijdende stijl van leidinggeven. De transformationele stijl is het meest effectief volgens onderzoek.

Taiki jidō mondai is de Japanse term voor het probleem van kinderen die op de wachtlijst staan voor de kinderopvang. In totaal stonden er 26.081 jonge kinderen op een wachtlijst, waarvan 8500 in Tokyo. Het probleem herinnert Japanners aan de naoorlogse periode toen alle mannen en vrouwen gingen werken voor de wederopbouw van het land en kinderopvang schaars was. Maak net zoveel kinderdagverblijven als er postbussen zijn, was een leus in 1960, en dat hielp even.

Op verschillende plekken in ons land zien we nieuwe vormen van samenwerking ontstaan: samenwerking tussen kinderopvang en onderwijs, maar ook samenwerking met welzijn en jeugdhulp. Een brede inventarisatie van onderzoeksbureau Oberon in 2019 liet zien dat een kwart van de kinderopvang- en basisschoollocaties deze samenwerking vormgeeft in een integraal kindcentrum. 'Dat is meer dan alleen een bordje ophangen', zo viel te lezen in de factsheet bij het rapport. Bij de Onderwijs Research Dagen van juli 2021 was er aandacht voor deze interprofessionele samenwerking 'rondom het jonge kind': wat is er nog meer nodig dan het ophangen van een bordje?