Kinderen die heel druk, agressief of juist teruggetrokken zijn: opvallend gedrag komt voor in allerlei soorten en maten. Soms heb je als pedagogisch professional een manier gevonden om met deze kinderen om te gaan, maar vaak vergeten we het gesprek aan te gaan met ouders. Toch is dat juist heel belangrijk. Hoe kun je dit het beste doen en welke vragen kun je dan stellen?

Het is geen geheim dat er nog steeds een groot tekort is aan personeel in de kinderopvang. Er staan nog steeds rond de 7.000 functies open. Ziet de toekomst er daarom somber uit? Nee. Uit een onderzoek van Randstad blijkt namelijk dat er maar liefst 100.000 mensen staan te popelen om zich te laten omscholen tot pedagogisch professional.

De pedagogisch coach heeft een belangrijke functie binnen de kinderopvang, daar is iedereen het over eens. Toch ontstaat er soms verwarring over de plek die deze professional binnen de organisatie inneemt. Bij de ene locatie is de pedagogisch coach er alleen om te observeren en feedback te geven. Op een andere vestiging staat deze professional ook op de groep en bij weer een volgende organisatie geeft hij of zij ook workshops en trainingen. De verschillen zijn groot. Waar komt dit door? Is dit een goede ontwikkeling? En wat kunnen we hiervan leren?

Een kind weigert met je op de stoep te lopen als er een hond aankomt. Een ander durft niet alleen naar de wc als daar geen licht brandt. Als pedagogisch professional kom je soms kinderen tegen met bepaalde angsten. Hoe kun je hier het beste mee omgaan?