Als docent van de opleiding Pedagogisch werk vind ik de IKK wet zeer positief.

Ik bekijk de IKK niet alleen vanuit de pedagogische theorie over doorlopende begeleidingslijnen, maar ook vanuit het beroepsperspectief voor mijn studenten. De afgelopen jaren zag ik veel talentvolle studenten na hun zoveelste nulurencontract hun ambitie bijstellen om in de kinderopvang te willen werken. Zij gaven aan, dat er voor hen te weinig mogelijkheden bestonden voor verdieping in de kinderopvang als vak. Doordat ze van de ene naar de andere locatie schoven en nauwelijks kinderen en collega’s leerden kennen. Soms bestond een mogelijkheid voor een jaarcontract, maar die werden doorgaans evenmin verlengd, hoe goed de medewerker het ook deed. Daarom hebben talentvolle Pedagogisch medewerkers dit vak de rug toegekeerd en zijn een kaaswinkel, een tandtechnisch laboratorium begonnen of een andere studie gaan doen. Mijn minder talentvolle studenten streven geen carriere switch na en komen soms in aanmerking voor omscholing doordat ze op die manier uit hun werkeloze situatie komen. Een nogal uitzichtloze situatie die ik niemand toewens.

Ik denk dat het profileren van het kinderopvangvak, tot stevig beroep een buitengewoon goede ontwikkeling is. Pas dan ontstaan immers voor kinderen leer- en leefomgevingen die echte ontwikkelingsmogelijkheden bieden bij hun persoonlijke competenties. Want die pedagogisch medewerkers bezitten de juiste inactievaardigheden om te stimuleren, te motiveren en te signaleren, maar ook om op tijd bij te sturen in nauwe samenwerking met ouders.

Korte termijndenken “wat zal ik dit jaar” verdienen kan dus ook wel eens in een ander perspectief gezien worden. Ontwikkel een visie waar de organisatie over 5 jaar wil staan. Of je nu klein of groot ben in deze branche lijkt mij op zich niet relevant, die visie wel. Want zo ontstaan kansrijke innovaties die belangrijk zijn wil de kinderopvang toekomstbestendig worden.

Hartelijke groet Francien Miedema