Het nieuwe jaar is begonnen en alle voornemens zijn uitgesproken. Ik wil er één aan toevoegen: “Laat de inrichting van speelterreinen het spel van kinderen vormen”. Daarmee bedoel ik dat we moeten stoppen met het bepalen van de ‘juiste’ inrichting door de ogen van volwassenen. Hierdoor wordt voornamelijk gestuurd op netheid, veiligheid en het uitsluiten van mogelijke risico’s. We moeten terug naar het kind in onszelf om een speelterreinen in te richten. Hoe reageert een kind op de inrichting die wij als volwassen bedenken?