In het overgrote deel van het land heeft de harmonisatie van het peuterspeelzaalwerk ertoe geleid dat er nieuwe subsidieregelingen zijn gekomen die recht doen aan de verschillende groepen ouders en peuters. Wel of geen kinderopvangtoeslag (KOT) ouder; wel of geen geïndiceerde (doelgroep)peuter. Vaak zijn ook de kwaliteitseisen en het aantal uren aanbod met elkaar vastgelegd in de nieuwe subsidieregelingen.
En dan komt 16 uur peuteraanbod…
In onze adviespraktijk komen wij sinds januari het vraagstuk 16 uur peuteraanbod steeds meer tegen.
Het vraagstuk 16 uur peuteraanbod, stelt alle partijen de vragen hoe dit in te richten en tegen welke kostprijs. Het blijkt dat er veel vragen bij gemeenten en aanbieders leven die veel gedetailleerder ingaan op het hoe dan op het waarom.
Hoe richt je dit in? Mag dit bijvoorbeeld in een verticale groep? Mag het binnen de dagopvang? Is het aanbod voor alle peuters of alleen de doelgroeppeuters? Hoe laten we niet-doelgroeppeuters en doelgroep-peuters samengaan? Welke peuters mogen 16 uur komen? Kan dit wel binnen een VVE programma? En als laatste maar zeker niet minder belangrijk, welke kostprijs past hierbij en hoe moeten we deze berekenen en welke budget hoort bij welke uitwerking en zijn de rijksmiddelen (OAB) toereikend?
Wij signaleren dat partijen -gemeenten en kinderopvang- hierover met elkaar in gesprek willen gaan, maar niet precies weten hoe. Immers, weet een gemeente inhoudelijk voldoende van de specifieke inhoud van het peuterwerk binnen de kinderopvang? Kunnen kinderopvangorganisatie duidelijk maken wat het kost om een peuterprogramma voor 16 uur aan te bieden? Hoe gaan we om met de ontstane marktwerking sinds 1 januari? Wordt het niet te commercieel? Wie is nu voor wat verantwoordelijk?
Vanuit deze vragen begeleiden wij momenteel meerdere gemeenten en kinderopvangorganisatie bij het samen vaststellen van hernieuwde uitgangspunten rond het peuterwerk binnen de kinderopvang in relatie tot 16 uur. Dit doen we door middel van het gedetailleerd in kaart brengen van de basis en VVE voorwaarden, de kwaliteitseisen die een gemeente eventueel extra stelt en het objectiveren van de kosten die horen bij de totale subsidie eisen van een gemeente. Uiteindelijk levert dit objectiveren de partijen de benodigde inzichten op om samen vast te stellen wat met het beschikbare gemeentelijke budget wel en soms ook niet mogelijk is. Hierbij is het op dit moment overigens nog wel onduidelijk wat voor de gemeente de definitief beschikbare middelen zijn.
Omdat er vanuit de rijksoverheid geen blauwdruk wordt meegeleverd is deze werkwijze een belangrijke stap om de subsidieregelingen goed in te richten. Hierbij horen passende budgetten, inhoudelijk goed besproken kwaliteitskaders en draagvlak voor een zo goed als mogelijk toekomstbestendige stelsel.
Sebastiaan Baauw is partner bij Innovatie nul13, het adviesbureau dat gemeenten, kinderopvang en onderwijs pragmatisch begeleidt bij complexe vraagstukken binnen het speelveld van kinderen van 0 – 13 jaar. www.innovatienul13.nl
