Zo’n vakantieweek leent zich altijd ideaal om rapportages en plannen bij twee werken. Tja, met een bestuurlijke functie bij twee stichtingen, doe je dit dan ook twee keer. Het kost ook altijd meer tijd dan verwacht, ook al word je weinig gestoord door telefoon en geplande afspraken.

Ze huilden nooit, niet bij het afscheid van pappa of mamma, niet bij een volle luier of lege maag. Ze hadden geen fopspenen, knuffeltjes of lievelingsdoekjes en vielen plotseling in slaap in een gammele buggy, op de grond of op mijn arm. Van hun dagritme had ik geen idee, van hun achtergrond al even min.

Ik neem mijn hoed af voor Asscher. Op 15 september – Prinsjesdag – zat minister Asscher bij het VARA-programma Pauw om de kabinetsplannen toe te lichten. ‘Eindelijk komt er meer geld voor de kinderopvang. De combinatie van werken en zorg moet veel meer aandacht krijgen’.

Het kan niemand in de kinderopvang ontgaan dat de visie op de toekomst van de Kinderopvang onduidelijk blijft. Er worden verschillende dingen geroepen, vanuit diverse hoeken, want er zijn veel gezouten en ongezouten meningen. Iedereen heeft er iets over te zeggen, de één weet het beter dan de ander, onderzoeken, resultaten, ‘wat is het beste voor het kind’ of is het ‘wat is beter voor de overheid?’

Ik ben blij met de brede discussie die gevoerd wordt over het belang van investeren in (jonge) kinderen. De meest recente discussies gaan over het ontbreken van een structurele visie op de ‘opvang’ van jonge kinderen. Als oplossing wordt vanuit de Onderwijsraad aangegeven de regie van kinderopvang – voor kinderen vanaf 2,5 jaar - onder te brengen bij het onderwijs. Dit lijkt mij niet alleen te kort door de bocht, maar vooral niet in het belang van jonge kinderen.

Gisteravond had ik samen met een collega het half-jaarlijkse overleg met de voorzitters van alle oudercommissies. de opkomst was groot , want de tarieven 2016 stonden op de agenda. Opvallend was ook dat er deze keer relatief veel mannen aanwezig waren.

Een jaar geleden startte ik op de bso als pm-er bij een ander kindercentrum. De crisis had me gedwongen en vandaar dat ik was overgeplaatst naar een locatie waar de ouders nog niet zo getroffen waren door werkeloosheid. Van een kindercentrum in een “krachtwijk” (lees wijk met problemen) kwam ik terecht in een buitenwijk.

Van 7 t/m 18 oktober is het Kinderboekenweek. Ik herinner me nog goed van de basisschool dat het voelde als een klein feestje ieder jaar. Als kind las ik enorm graag.

Als wij het over anekdotes hebben denken de meesten van ons aan grappige voorvallen van ons dagelijks leven. Tenminste – zo dacht ik er altijd over.

Vanochtend werd ik weer opgeschrikt door een bedenksel van een adviescommissie Onderwijs. Kinderen zouden minder bezig moeten zijn met kennis die ze toch al op internet kunnen terugvinden en meer met het leren van de Engelse taal en digitale vakken.