Ondanks dat ik in 2011 mijn felbegeerde academische titel heb binnengehaald, blijf ik toch geïnteresseerd in de wetenschap. Zo volgde ik onlangs de alumni event over Embodied Leadership .‘Wat is dit nu weer?!’, hoor ik jullie al denken.

Eindelijk!, dacht ik toen ik in juni op de NOS-app las: ‘Steeds meer basisscholen stappen af van de traditionele lestijden.’

Bijna iedere Nederlandse ouder (in spé) heeft zich de vraag wel eens gesteld: Wat kost kinderopvang? Een simpele vraag, met een ogenschijnlijk simpel antwoord. Vraag een organisatie naar een uurtarief en je weet het direct. Maar als we over kinderopvangtoeslag en 'netto bedragen' gaan praten, wordt het een ander verhaal. Terwijl dít antwoord juist interessant is voor de klant. Is het dan zo lastig?

Het is deze week een stuk rustiger op de kita. Alle kinderen die na de vakantie naar school gaan, hebben vorige week afscheid genomen. In Duitsland ga je naar school in het jaar dat je zes bent geworden. Per 1 september begint het nieuwe schooljaar en iedereen die dan zes is, start. Dat betekent: afscheid nemen.

De vakantieperiode is de ideale tijd om achterstallig ‘leesvoer’ weg te werken. Zo kwam ik een verslag van een workshop ‘Storytelling’ tegen van de Marketingkring Kinderopvang, waar wij ook lid van zijn. Tja, verhaaltje (voor)lezen daar zijn we wel goed in, maar wat kun je daar vanuit een marketinginvalshoek mee?

Regelmatig duikt de discussie op of kinderopvang goed is voor de arbeidsparticipatie. Zo ook onlangs in een artikel van de hand van Emre Akgündüz en Janneke Plantenga. Een vreemde conclusie die ingaat tegen gezond verstand én wetenschappelijk onderzoek.

Kinderopvang in Duitsland is goedkoop. Hoe goedkoop precies, daar was ik wel nieuwsgierig naar. Daarom heb ik op mijn kita gevraagd of er misschien een overzichtje is van de kosten die ouders vergoed krijgen. Ik moest echt een aantal keer goed kijken; hè, echt waar? Is dit het bedrag dat je moet betalen? Dat is echt heel weinig..

In augustus 2013 begon ik vol enthousiasme als toezichthouder in de Kinderopvang. Na een inwerkperiode ging ik alleen op pad. Ik had er zin in. Bij mijn eerste locatie (een kinderdagverblijf), opende een medewerkster de deur. Ik vertelde wie ik was en wat ik kwam doen, want ik kwam onaangekondigd. Ze schrok. Ik mocht binnen komen, maar het gesprek begon wat moeizaam. Naarmate we wat aan het kletsen waren, werd de sfeer langzaam meer ontspannen.

We hebben een uitwisselingsproject met Duitse pmter bevordering van de Duitse taal.

Sinds een maand werk ik twee dagen op een Nederlands/Duits kinderdagverblijf in Berlijn. Ik moet zeggen dat ik mijn ogen uitkijk! Alles gaat totaal anders dan ik gewend ben en dat maakt het natuurlijk zo leuk. Laat ik mijn eerste blog maar beginnen met wat praktische zaken....