Afgelopen weekend ben ik er even uit geweest naar Trier. Ik kan het dan niet laten om vakliteratuur in de koffer mee te nemen. Met veel plezier heb ik het boek van Fred Lee 'Als Disney de baas was in uw ziekenhuis' gelezen. Het gaat over ziekenhuizen, maar er zijn veel parallelle processen met de kinderopvang.

De herfst is altijd zo’n periode waarin het niet alleen buiten onstuimiger wordt, maar ook binnen. De kinderen worden drukker en gaan mee met het soms wat ruige herfstweer. Maar dan opeens begrijpen mijn collega's en ik het. Het is alweer november. En Sinterklaas is in aantocht.

Mzamomhle. Sinethemba. Prachtige namen. Afrikaanse namen. Twee van mijn collega’s zijn samen met anderen uit kinderopvangland op dit moment in Kaapstad, Zuid-Afrika om mee te helpen een kindercentrum te bouwen.

Als ouders horen over het vergroenen van de buitenruimte kunnen zij uiteenlopende vragen en reeële bedenkingen hebben over zaken als risico's en hygiëne. Ouders van meisjes hoeven echter niet meer bang te zijn dat hun dochters vies worden. Volgens onderzoekster Sharyn Clough is er alle reden om vies worden extra toe te juichen. Juist voor meisjes.

Met gekromde tenen hoorde ik deze week het nieuws dat 41% van de Nederlanders last heeft van werkstress en maar liefst 1 miljoen Nederlanders kampen met burn-out-klachten. Tja, als je je werk of je werkgever niet meer leuk vindt, zoek je toch gewoon een andere.

In deze financieel moeilijke tijd zijn veel locatiemanagers in de kinderopvang bezig met het 'overleven' met het team. Zij zijn erop gericht de locatie draaiende te houden, terwijl zich minder nieuwe vraagouders aanmelden en ze van eerder geplaatste kinderen afscheid moeten nemen. Daarom vraagt gastblogger Marleen Kerstens zich af: heeft u wel de X-factor?

Onlangs ben ik naar een zeer inspirerend congres geweest in het kader van Innovatie in organisaties. Hierbij een korte samenvatting en enkele leuke filmpjes en boeken van de experts van het congres. Wellicht ook aansluitend bij ons werk en tijdvullend op een druilerige herfstavond.

‘Miauw’, klinkt het zachtjes buiten mijn kantoorraam. Miauw? Mijn collega’s en ik kijken verbaasd op, aangezien we op drie hoog zitten en het diertje heel dichtbij klinkt. Ik tuur uit het raam en zie ergens in de verte een kat lopen. ‘Miauw’, klinkt het weer vlakbij. Op het richeltje om de hoek zit een prachtige Vlaamse Gaai te miauwen. Ik had geen idee dat deze vogels zo goed geluiden konden nadoen. Van een papegaai weet iedereen het wel, maar een wilde vogel die op drie hoog een kat nadoet, dat is nieuw voor mij.

Consistente communicatie is ontzettend belangrijk om geloofwaardigheid te creëren. Het houdt simpelweg in dat wat je schrijft op je website, in folders of mailingen met elkaar overeenkomt. Consistente communicatie betekent een eenduidige stem waardoor we organisaties (eerder) herkennen en waardoor we ons wel of niet ermee verbonden voelen. Maar hoe zorgen we voor consistente communicatie?

Volgende maand is het weer zover… Sint komt aan in Nederland. Komt hij als alleengaande bejaarde of zijn de Pieten erbij? En zijn zij dan 'zo zwart als roet', bruin of in zoete kleurtjes?