Het is vrijdag 10 oktober 2014, nationale Dag van de Duurzaamheid. Op internet staan prachtige voorbeelden van duurzame acties die met voedsel te maken hebben.

Vorig jaar heb ik ze gemist – oudergesprekken met ouders. Ik was toen aan het flexen en stond niet lang genoeg in een groep, om die gesprekken te kunnen voeren. Terwijl ik contacten met ouders – formeel en informeel – als een verrijking van mijn werk ervaar.

Enigszins teleurgesteld las ik onlangs de oratie van Ruben Fukkink. Blijkbaar is nauwelijks onderscheid in kwaliteit tussen kinderopvang en peuterspeelzalen. Ook doet het al dan niet uitvoeren van een VVE-programma er niet toe. Ditzelfde geldt voor HKZ-certificering (ben ik wel iets blij mee). Maar wat is dan wel bepalend voor de pedagogische kwaliteit?

We gaan de vierde verjaardag van Estelle vieren. Stralend zit ze op de verjaardagsstoel met een prachtige roze verjaardagsmuts op haar blonde krullen. In het midden staat het tafeltje met de verjaardagstaart, die ik ooit nog eens gemaakt heb van brooddeeg en die altijd onder het zingen van de bruiloftsmars naar binnen gedragen wordt.

Wist je dat au-pairs hier komen voor culturele uitwisseling? Ik niet. Als ik luister naar andere ouders, ziet niemand dat zo. De au-pair is een goedkope en zeer flexibele oppas/huishoudster. Ik kies er niet voor en ieder moet z’n eigen keuzes maken. Wat ik alleen niet begrijp is dat, op het moment dat minister Asscher deze maand aankondigde dat de au-pair vanaf juli volgend jaar in plaats van 30 maximaal 20 uur mag werken, de tweede kamer ruim over hem heen viel. Dezelfde partijen die de regels rondom de professionele kinderopvang steeds verder hebben aangescherpt.

Wil jij online beter zichtbaar worden voor ouders? Ben je toe aan bruikbare tips om via lokale zoekresultaten in Google te kunnen scoren met jouw kinderopvangorganisatie? Lees dan zeker dit artikel en ontdek waar je als kinderopvang organisatie eenvoudig mee kunt starten.

Er zijn keurige protocollen bij signalen en vermoedens van kindermishandeling bij het bedrijf waar ik werk. De weg die je moet bewandelen is duidelijk. Bij twijfel: toch melden. Zo kun je de verantwoordelijkheid als pm'er delen en worden er in eerste instantie stappen genomen in het contact met de ouders. Daarna is er nog een heel traject mogelijk. Dat neemt echter niet weg dat het erg lastig kan zijn om als pm'er de signalen op tijd op te pikken.

Vanochtend werd ik geprikkeld door een artikel over vrouwen in topfuncties. Nota bene een vrouwelijke senior vice-president zei dat de talenten van vrouwen vaak niet worden herkend en dat ze niet worden aangemoedigd om door te groeien naar een topfunctie. Ik ben het helemaal niet eens met deze vooraanstaande dame.

Na een heerlijke vaarvakantie (25 dagen in Nederland) ben ik eind augustus weer uitgerust gestart. Echter, doordat het bedrijf alweer in volle gang was, heb ik af en toe het idee dat ik een stroomversnelling ben terecht gekomen. Iedere dag merk ik dat ik net niet alles af heb wat ik mij had voorgenomen. En aan vooruitkijken kom ik nauwelijks toe.

Als hongerige wolven sluipen de twee om de vouwwagen; mijn oudste zoon Jacob en zijn kersverse campingvriend Tijn. Ondertussen bespreken ze fluisterend met elkaar wat de beste strategie is om hun hand te leggen op de felbegeerde iPad. Deze heb ik veilig weggestopt in een tas in de slaapcabine.