Ik ben klaar met de tekst 'Kinderopvang is duur'. Sinds de bezuiniging op de kinderopvangtoeslag roept iedereen dat te pas en te onpas. Vaak gecombineerd met de stelling dat de kinderopvangsector onvoldoende de meerwaarde over het voetlicht weet te brengen. En ja, met dat laatste ben ik het voor een belangrijk deel eens. Kinderopvang levert veel meer dan ouders en anderen vaak nog weten.

Als bso-leidster leerde ik eerder wat de uitwerking van humor was in mijn eigen groep en later ook wat het doet met de kleintjes van de dagopvang. Daar zat bij een collega de humor ook in het bloed. Het was dan ook zo grappig om te zien hoe kinderen van nauwelijks een jaar oud soms slap van de lach in hun kinderstoeltjes hingen. Prachtig die blik vol verwachting of de collega in kwestie door zou gaan met haar gekke toeren!

Op donderdag 28 augustus, ’s avonds in de NRC, had je het kunnen lezen. Dat de PO-raad bepleit dat de kinderopvang niet langer blootgesteld zou moeten worden aan de ‘grillen van de markt’. Rinda den Besten, de voorzitter van de PO-raad - de raad voor het primair onderwijs - heeft het opiniërende stuk geschreven. Ze zegt, even in het kort, dat de kinderopvang belangrijk is, maar dat de sector te lijden heeft onder de huidige wetgeving en, met name, de private markt waarin moet worden geopereerd. Kinderopvang is daardoor minder stabiel dan nodig is om echt kwalitatief voldoende en maatschappelijk waardevol te opereren.

Iedereen leert natuurlijk op zijn eigen manier. Mij inspireren met name managementboeken. Het voelt dan ook niet bezwaarlijk om dergelijke boeken op mijn nachtkastje te hebben liggen. Sterker nog, ik verheug me er al op om zo’n boek mee op vakantie te nemen.

Om nog een beetje in de zomerse sfeer te blijven, zal ik dit blog beginnen met een vakantietafereel. We bevonden ons in zonnig Zuid Frankrijk waar in een toeristisch plaatsje op iedere hoek van de straat een draaimolen te vinden was. Zoonlief (5) had zijn zinnen gezet op een uitbundig gouden exemplaar. Een ritje kostte 2 euro. Meneer dacht ook aan zijn broer en zus en vroeg mij daarom om 6 euro. Die kreeg hij niet. En daar was hij het uiteraard niet mee eens.

Het is zomer. Velen hebben vakantie gevierd of doen dat nu op dit moment. Tijdens mijn vakantie liep ik ergens op straat en één van mijn kinderen vroeg wat dat lieveheersbeestje op de stoeptegel betekende. Ik vertelde dat het een symbool is tegen zinloos geweld. Waarop een van de andere kinderen vroeg: 'Bestaat er dan zinvol geweld?’

Het aanbieden van relevante en gerichte informatie aan je doelgroep, dat is wat contentmarketing simpelweg inhoudt. Je zou het ook informatiemarketing kunnen noemen. Het vizier is gericht op de behoeften van ouders. Want ouders maken tenslotte de keuze voor jouw kinderopvangorganisatie en zijn dus je belangrijkste doelgroep. Dankzij contentmarketing kun je deze behoeften van ouders meten en eventueel daarop anticiperen.

Deze week ben ik, na twee weken vakantie, weer begonnen op de bso. De allereerste keer dat je weer naar binnenloopt is altijd wat onwennig. Wat moet je doen? Waar zijn collega’s mee bezig? Het is een weerzien van collega’s én kinderen. Ik zou iedereen wel even willen begroeten en spreken. Gelukkig is daar in de vakantie vaak genoeg tijd en ruimte voor, omdat er niet zoveel kinderen op de groep zijn. Mijn tweede werkdag was een schot in de roos, we gingen meteen op ‘uitje’. Druk, maar erg gezellig.

Ik heb dit jaar pas laat vakantie. Iedereen gaat een voor een weg en het wordt steeds rustiger om me heen. Oeff, ben er ook wel aan toe na een intensief voorjaar. Toch is deze relatief rustige tijd uitermate geschikt om na te denken over de toekomst en mogelijke innovaties.

Toen ik terug kwam van mijn vakantie, vond ik in het postvakje op mijn werk het certificaat van de Kaleidocoop-training. In juni heb ik de laatste training gehad en het bewijs van het succesvol afronden daarvan heb ik nu in mijn handen.