Valentijn heeft een paar dagen in het ziekenhuis gelegen en dat is, als je nog maar een jongetje van drie bent, een ingrijpende gebeurtenis. Iets wat nog helemaal verwerkt moet worden. Waar hij dan ook voorlopig nog niet over uitgepraat is.

De interactievaardigheden van pm'ers richting kind scoren nog altijd laag in de kinderopvang. Ook uit het laatste NCKO-kwaliteitsonderzoek bleek dat er op dit onderdeel amper vooruitgang is geboekt. Judith Kuiten bespreekt de zes interactievaardigheden in haar weblogs op Kinderopvangtotaal: wat het is, waarom is het belangrijk en hoe kun je jezelf daarin verbeteren. De laatste uit de serie: Structureren en grenzen stellen.

In ons werk is fysiek contact met kinderen zoals bij knuffelen, troosten, verschonen en stoeien een vast onderdeel van de verzorging en begeleiding. Het heeft praktische redenen en is ook een basis voor de emotionele en sociale ontwikkeling van kinderen. Jij kent vast de grens tussen aanraking en misbruik…en ik ook. En juist daarom moeten we samen deze grens bewaken.

Vorige week nam ik deel aan het interessante college van Prof. Tjeu Blommaert tijdens het bdKO-congres (directeuren kinderopvang). Volgen hem zijn de meeste organisaties gebouwd op wantrouwen en verstikken de overvloed aan regels, procedures en controles de inspiratie en creativiteit. Dit wantrouwen vertraagt en werkt kostenverhogend.

Participatie van ouders – in de brede zin van het woord - past goed in het programma van Kaleidoscoop. Al is mijn mening dat het veel makkelijker op de peuterspeelzalen en op de voorscholen te realiseren is dan in de kinderopvang.

Bij het werken in de kinderopvang komt veel kijken. Natuurlijk een enorme berg pedagogische kennis, maar medewerkers moeten van nog veel meer markten thuis zijn. Zo moeten zij zich bijvoorbeeld houden aan de hygiënecode voor kleine instellingen. In deze code staat wat je allemaal behoort te doen en laten wat betreft het omgaan met voedsel.

Met een prachtig flesje komt onze oudste zoon thuis uit de bso. Een klein bruin glazen flesje is het, met daarin een wit kaarsje, dat meteen wordt aangestoken bij het avondeten. 'Hoeveel keer avondeten duurt het voordat het kaarsje op is?' wil mijn zoon graag weten. Want in het flesje, onder het kaarsje, zit een briefje. En op dat briefje staat een persoonlijke afscheidsgroet van juf Sara. Maar voorlopig blijft die boodschap nog geheim want het briefje is stevig opgevouwen. Geheime flessenpost dus!

Het zachtere weer heeft zich laten zien én voelen in Nederland. Wat heerlijk om het zonnetje weer te ervaren. Wij genieten met volle teugen op de bso.

Dit is het laatste blog dat ik schrijf als directeur van Sinne kinderopvang. Over twee weken geef ik het stokje over aan mijn opvolger. Dit is voor mij dus een tijd van losse eindjes aan elkaar knopen en ook veel terugkijken. Wat heeft me de afgelopen jaren gedreven?

De afgelopen tijd is weer het een en ander geschreven over kinderopvang en peuterspeelzalen en het al dan niet geven van gratis dagdelen. De vergadering met de vaste Kamercommissie over de harmonisatie is uitgesteld naar 26 maart, maar ik heb begrepen dat de standpunten behoorlijk uit elkaar liggen. Ik vrees dan ook dat een en ander weer zal worden uitgesteld tot na een volgende kabinetsperiode.