Nog even los van bovenstaand genoemde argumenten m.b.t. het verdwijnen van diversiteit en verschraling van opvang in commercieel minder aantrekkelijke gebieden, zou ik nog een paar argumenten aan het rijtje willen toevoegen.

In mijn ervaring is het ook zo dat bij een organisatie die in handen is van een buitenlandse investeerder men ergens in de organisatie in een spagaat getrokken wordt tussen commercie (winstbejag) en pedagogische kwaliteit. De focus op het behalen van een minimaal vereist rendement drukt op de operatie. Enkele effecten zijn een strakke personele inzet op de BKR, maximaal rendement behalen op de drie-uurs regeling, beperkte investeren in de pedagogische kwaliteit en investering in de speel-leer omgeving die zich veelal beperken tot louter cosmetische investeringen. Zowel goed werkgeverschap als de pedagogische kwaliteit komen onder druk te staan.

Dit wil niet zeggen dat bij een non-profit aanbieden bovenstaande factoren nooit een rol spelen, maar in mijn ervaring is die spagaat tussen commercie en pedagogische kwaliteit
significant minder bij een non-profit organisatie. Daar heeft men door alle lagen veelal een gemeenschappelijk doel voor ogen: kwalitatief hoogwaardige kinderopvang aanbieden.