Iemand vroeg aan mij wat dit jaar de meeste indruk op me heeft gemaakt. Omdat een jaar zo snel gaat en er zo ontzettend veel gebeurt in een organisatie als Peuteropvang Heerlen, kon ik daar niet 1,2,3 een antwoord geven. Totdat ik aan al die ouders van onze peuters dacht. En ineens schoten me ook weer alle activiteiten te binnen waar die ouders bij betrokken waren. Zo vaak hoor ik dat ouders nergens meer voor te porren zijn. Daar heb ik dit jaar weinig van gemerkt.

Ik schreef er al eens eerder over: tweetalige kinderopvang. Het project tweetalige kinderopvang, of dialect in de peuteropvang, loopt sinds 2023 in zo’n zestal peuter- en kinderopvanglocaties in Zuid-Limburg. Drie locaties daarvan horen bij Peuteropvang Heerlen. Allereerst als pilot, naderhand als vast onderdeel van de week. Niet de hele dag, maar op afgesproken momenten.

Onder een kleed liggen op de grond de laarzen of schoenen van de kinderen. De kinderen hebben hun schoeisel zelf onder het kleed gelegd.

Wanneer professionele distantie en wanneer nabijheid? Een niet onbelangrijk vraagstuk in ons pedagogische werk op de groep en voor onze professionele verhouding tot de kinderen en ouders. Juist als het gaat om het dagelijkse handelen, is de grens soms onduidelijk.

Heb je wel eens gemerkt dat de oudere kinderen op de BSO wat minder enthousiast reageren op het activiteitenaanbod? Kinderen van 8 jaar en ouder zijn vaak al echte pre-pubers. De knutseltafels en spelletjes die eerder een groot succes waren, lijken nu ineens ‘saai’ of ‘kinderachtig’. Maar wat willen ze dan wél? Met trots deel ik hoe wij daar op locatie vorm aan geven.

Pas geleden, tijdens een training die ik verzorgde aan beginnende aandachtsfunctionarissen huiselijk geweld en kindermishandeling, hoorde ik een baby huilen. Niet slechts een keer of twee, maar aanhoudend, wat mijn aandacht trok.

Al sinds een paar jaar staat er een prachtig houten slaaphuisje op wielen in mijn tuin. Officieel heet het Lutje Potje, maar gekscherend wordt het ook wel konijnenhok genoemd. Het maakt mij eigenlijk niet uit hoe ze het noemen. Alhoewel; ik schiet wel direct in de verdediging als dit prachtige bedje een konijnenhok wordt genoemd. Belangrijker en fijner is het dat er hier regelmatig baby’s in slapen.  En dat ze er altijd heel tevreden in gaan slapen en rustig wakker worden.

Hij is al 3. Zijn basis ligt thuis bij papa en mama, en dinsdag tot en met vrijdag op het kinderdagverblijf. Dan gaan papa en mama werken, en hij ook. Zijn leven is goed, totdat de wereld ineens op zijn kop staat.