'Het is volop winter. Een laagje sneeuw bedekt de aarde. In deze tijden hang ik eten voor de vogels op aan de boom. Als wij aan tafel zitten, hebben we goed zicht op die boom. Vaak is het een drukte van jewelste met allerlei soorten vogels.' Lees de nieuwe blog van gastouder José Goes.

Op de groep roept de 3-jarige Pascal dat hij straks niet met z’n moeder mee wil. De pedagogisch medewerker is verbaasd, want elke keer als mama komt lijkt het of Pascal erg blij is dat hij z’n moeder ziet. Niets aan de hand dus. Maar na het weekend zegt Pascal het weer, net als dat mama stom is en zelfs dat ze een ‘k’-moeder is.

Onze bank is er niet alleen maar om lekker op te zitten. In de ochtend zwaaien de meeste kinderen er graag hun ouders uit, als vast onderdeel van het vertrouwde afscheidsritueel. En de laatste tijd wordt nog veel vaker vanaf de bank naar buiten gekeken met een heel andere reden: we bekijken, benoemen en tellen de buitenvogels!

'Op een van onze locaties was een peuter altijd erg verdrietig als hij naar de peuteropvang kwam en mama of papa naar huis ging. Totdat de pedagogisch medewerker in het Limburgs dialect met het kindje sprak. Het kalmeerde en vanaf dat moment had het minder problemen met afscheid nemen.' In de nieuwe blog van Ingrid van den Bunder vertelt ze over de kracht van streektaal én onze universele taal: namelijk de taal van vriendelijkheid.

We hebben onze jassen aangedaan en gaan naar buiten. Ook al is het koud, ik vind het belangrijk om elke dag even buiten te zijn. De kinderen kunnen buiten hun energie kwijt, het is goed voor de gezondheid, het bevordert de grove motoriek en de kinderen oefenen hun sociale vaardigheden met elkaar. Eigenlijk is het heel belangrijk om elke dag buiten te spelen!

Wanneer je iets opvalt bij iemand, je ziet iets afwijkends, je ziet iets opmerkelijks, je maakt je zorgen, je ziet iets dat niet ‘klopt’: geef je dit dan gelijk aan? Leg je jouw zorgen en bevindingen direct op tafel bij de betrokkene?

Het is verkiezingstijd. Thema’s buitelen over elkaar heen. Voor mij is het uitgangspunt simpel: de jeugd is de toekomst. De opgroeikansen en het welzijn van kinderen is wat er wezenlijk toe doet. Zonder dat, is er straks niks.

Buiten liggen al weken stapels bladeren en de dagen worden korter en donkerder. Voor de één juist reden om met laarzen aan naar buiten te gaan en bladeren de lucht in te schoppen. Anderen blijven juist liever binnen, om te knutselen of gezellig spelletjes te doen. Mijn dochter hoort duidelijk bij de eerste categorie. Terwijl code geel was afgegeven, wilde zij het allerliefst naar het bos. Want ze heeft toch een capuchon en laarsjes?

Begin klein: dit advies gaf Ingrid van den Bunder van Peuteropvang Heerlen afgelopen week de toehoorders mee tijdens de regionale startbijeenkomst Trendbreuk. Het onderwerp? Kinderen een gezonde start in het leven bieden.