Een veelgehoorde klacht in de kinderopvang is de hoge werkdruk. Een mogelijke oplossing daarvoor is het inzetten van een groepshulp, zodat je je als pedagogisch professional echt met de kinderen bezig kunt houden. Kober kinderopvang in West-Brabant nam afgelopen jaar 67 groepshulpen aan. De ervaringen zijn heel positief.

Als pm'er anticiperen we voortdurend op mogelijke gevaren en risico's. De verleiding is groot om kinderen steeds te waarschuwen en te beschermen, voordat er ook maar iets mis kan gaan. Toch is het belangrijk om kinderen te laten worstelen. Ze hebben die ervaringen nodig om te voelen dat ze invloed hebben op situaties.

Voordat ik hoofdredacteur Kinderopvang werd, was ik hoofdredacteur Zorg+Welzijn. Een vaktitel voor sociaal werkers. In die rol interviewde ik Iva Bicanic, hoofd van het Centrum Seksueel Geweld. Een opmerking die ze maakte bleef me bij: ‘We willen niet geloven dat er mensen zijn die hun geslachtsdelen of vingers in gaatjes van kinderen stoppen. Maar het gebeurt en de omvang en impact ervan zijn enorm.’ Ik kreeg een realiteitsschok toen ze dit zei.

Zo kan het ook: biologisch eten en yoga voor alle kinderen, ontspanningsmassages en sportlessen voor medewerkers. Kinderdagverblijf De Melkfabriek in Utrecht zet op deze manier in op een ontspannen, gezonde omgeving, voor kinderen én medewerkers. Eigenaar Noëlle Kauerz: 'Het zijn investeringen die financieel gezien misschien niets opleveren, maar die bijdragen aan het welzijn van kinderen en medewerkers.'

Situatie: het is 16.00 uur. Een groepje bso-kinderen van een jaar of zes zit aan een gezellige, wat rommelige tafel met allerlei knutselspullen. Inclusief een pot - doe nou eens de dop erop - stiften. De sfeer is opperbest zo te horen.

Vanmiddag werd er op de groepsdeur geklopt. Het was Kees. 'Kom maar binnen!', riep ik vanaf de tafel. De deur ging open. Kees kwam binnen, samen met zijn moeder en zusje. 'Kees wil jou even een knuffel geven. Hij heeft het nog vaak over je', zei zijn moeder. Ach wat lief.