Als Estro al een gezond bedrijf is (wat ik betwijfel) is dat in ieder geval zo over de ruggen van de belastingbetaler heen. Door een boekhoudkundige schuld te ‘maken’ hoeven ze namelijk veel minder belasting te betalen dan alle andeandere grote kinderopvang organisaties. Dat is speciaal zo bedacht en dus geen bijverschijnsel van de crisis. Volgens mij is dat graaien. Ik wou dat ik kon kiezen maar bij ons in de stad is vrijwel alles door Estro over genomen. schokkend!

L.S.
Bekijk eerst de GGD-inspectierapporten (zowel individueel per locatie als de identieke GGDzienswijze bij alle locaties – nieuwsuur heeft de data bij elkaar staan) voor er in algemene termen gesproken wordt: het ligt genuanceerd. Duidelijk is echter wel dat het geen incident betreft en zeker niet over een toevallige wisseling van een losse peuter gaat. Kern van probleem is dat de gemeente amsterdam zich al twee jaar (sinds estro bestaat) zorgen maakt over de kwaliteit die Estro biedt. Dat komt niet door de leidsters of locatiemanagers maar volledig door de (inmiddels wettelijk verboden) financieringsstructuur van estro. De kwaliteit van de opvang komt hiermee wel degelijk in het geding en dat is uiteindelijk ook de reden voor de ‘heronderhandeling’ met banken en amerikaanse eigenaar: bij nog meer afroming van gelden valt het bedrijf om omdat op termijn de kwaliteit dan structureel onder het minimum komt (ipv incidenteel). Daar heeft op dit moment niemand baat bij.
Estro kiest nu helaas en onhandig voor een sluiks tegenoffensief, maar het zou beter zijn (voor kind, leidster, ouder en het moederbedrijf) om nu direct water bij de wijn te doen en structurele hervormingen door te voeren. Imago wordt (of is inmiddels) belangrijker dan positie… Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald – niet in de laatste plaats met oog op je personeel en klanten

Dat kinderen niet mogen worden opgevangen in een andere groep wordt niet bedacht door de GGD. Zij controleren gewoon de wet, waarin staat dat het niet mag. Natuurlijk zijn er wel eens situaties waarin je je afvraagt of het niet beter of leuker is voor een kind om in een andere groep opgevangen te worden, zoals in het voorbeeld van dat 3-jarige kindje in een groep vol baby’s. Maar het lijkt me dat de GGD zelf niet mag gaan bedenken waar zij toestaan of er van de wet mag worden afgeweken. Zij moeten immers objectief blijven. Doen zij dit niet, dan krijgen ze dáár weer gezeur over….en daarnaast: een organisatie kan er óók voor kiezen om zijn organisatie wat anders in te delen. Want waarom zou je één of enkele kinderen plaatsen in een groep die voornamelijk uit baby’s bestaat???

Het moge duidelijk zijn ddat de GGD een inspecterend/controlerende rol heeft binnen de kinderopvang. Alleen denken sommige inspecteurs dat zij een regerende rol hebben en daar moeten zij eens van af stappen. Kinderopvang de naam zegt het al. het gaat om het welzijn van de kinderen en als daarbij hoort dat een kind op een bepaald moment in een andere groep verblijft om daar met leeftijdsgenootjes te kunnen spelen en leren dan is dat niet bedoeld ten koste van het kind maar ten goede van het kind. Laten we ophouden om op alle slakken zout te leggen. Zoals je begrijpt moorden we de hele kinderopvang op deze manier uit. Goede kinderopvang is ook gebasseerd op flexibiliteit. En onze ervaring is dat door goed te blijven communiceren met ouders dat deze flexibiliteit gewenst is en gewaardeerd wordt.

je moet doen wat je zegt dat je doet. Echter je kunt hierin doorslaan. Wanneer je dit geval in je pedagogische zou beschrijven, kun je het schalen onder de noemer: ”kindgericht individueel open deuren beleid”. Niemand die kan afkeuren. Echter vind je dit niet wat te vergaand? Ik denk dat bedoeld wordt met pennenlikkerij. Want laten we eerlijk zijn: wanneer de inspecteur iets gevonden denkt te hebben, wordt er meteen met het vermanende vingertje gewezen. Helaas zijn de inspecties doorgaans bureaucratisch & formeel (of het moet zijn dat dit per regio verschilt). Ik denk daarnaast dat ouders het juist prettig vinden dat hun driejarige gedurende de dag de kans krijgt om met leeftijdsgenootjes te spelen. In plaats dat het team strikt vasthoudt aan de planning. Het gaat toch om het welbevinden van het kind? Dit kun je vooraf aan ouders vertellen en desnoods geef je ze een belletje tussendoor. Dus waar gaat het nu om: professionele kwaliteit waarbij organisaties de ruimte krijgen om pedagogisch verantwoorde keuzes te maken? Of moeten we de GGD te vriend houden: met alle gevolgen van dien?

Ik ben het er niet mee eens dat het alleen pennenlikkerij is van de GGD. In onze kinderopvang voegen we, als de situatie daarom vraagt, ook groepen samen. Maar de ouders zijn hier allemaal van op de hoogte gesteld dat dit gebeurt op uren/dagdelen dat er minder kinderen op de groep zijn. Dit mag ook van de GGD omdat de kind-leidster ratio wel blijft kloppen, en omdat het in het beleid staat.
Waar de GGD dus terecht op controleert, is of wat je pretendeert te doen, ook werkelijk doet! Hoe kunnen ouders anders op je vertrouwen??