Het is jammer dat rondom de discussie over een sluitende aanpak voor 0-4 jarigen, de kinderopvang als basis en uitgangspunt lijkt te fungeren.
Deze benaderingswijze is te eenzijdig.
Met name in de plattelandsgebieden is het percentage kinderen dat een peuterspeelzaal bezoekt vele malen groter dan de groep die op een kinderdagverblijf zit.
Het kind moet centraal staan in deze discussie.
Gekeken zou moeten worden wat de sterke kanten zijn van beide werksoorten. Door deze samen te voegen creer je een sluitende aanpak voor jonge kinderen en stel je het kind centraal.
De peuterspeelzaal heeft op het gebied van de doorgaande lijn, ontwikkelingsstumulering, en interventie
ter voorbereiding op de basisschool
heel veel expertise in huis.
Doordat kinderen hier als groep, op vaste dagdelen komen met vaste leidsters, en een vast VVEprogramma is een peuterspeelzaal beter in staat om hier invulling aan te geven.
Deze sterke kant zou in de hele discussie ook belicht moeten worden, en die zie ik helaas nergens terug.
Het zou erg jammer zijn indien deze meerwaarde van de peuterspeelzaal wordt ondergesneeuwd in het proces en de discussie waarin we nu zitten.
Dus terug naar de basis en belicht eerst de sterke kanten van beide werksoorten, ook die van de peuterspeelzalen, stel het kind daarbij centraal en laat alle andere factoren en doelen daarbuiten.
Hierbij is het wel van belang dat de blokkade van twee financieringsstromen als eerste zou moet worden beslecht.
Gemma Bongers,
coordinator
Stichting Peuterspeelzalen
de Achthoek.