Karin: ‘Op mijn peuterspeelleergroep zit een jongetje dat andere kinderen zomaar uit het niets aan de haren trekt, krabt, duwt enzovoort. Als wij hem terechtwijzen knijpt hij of krabt óns. Apart zetten helpt niet, hem uitleggen dat de andere kinderen pijn hebben ook niet. We weten eigenlijk niet goed wat we ermee aan moeten. Ouders klagen omdat hun kind krassen in het gezicht heeft. En wij kunnen onmogelijk constant bij hem in de buurt blijven. Wat nu?’