'Kasper gaat dood, maar hij is het nog niet. Tot die tijd genieten we met zijn allen van elk moment. Klein geluk. Zo noem ik het. Klein geluk.' Het is een fragment uit het boek Kasper, achtbaan op losse schroeven, dat vader Jeroen van Veen schreef over de ziekte van zijn zoon Kasper. Geen vrolijk verhaal, maar wel een verhaal vol kleine en soms grote lichtpuntjes. En daarbij was de kinderopvang van onschatbare waarde.