Zelfs in het weekend krijg ik het niet uit mijn hoofd: ‘Tjoe tjoe wa, tjoe tjoe wa, tjoe tjoe wa wa wa’. Niet zo gek, want doordeweeks draai ik het grijs voor Raku, Frida Blue, Derek en Miley. Bij de eerste tonen van de muziek staan ze al klaar voor de danspasjes. En zo zijn er meer herkenningspunten door de dag heen. Als het tijd is voor de lunch of een fruithapje, tik ik met een houten blokje tegen de rand van een glas: ‘We gaan aan tafel...’ In mum van tijd zijn ze onderweg naar hun stoeltjes.