De belangen van het kind moeten voorop komen te staan en niet, zoals nu, de belangen van werkgevers, kinderopvangondernemers en ouders. Dit schrijft Ewoud Poerink, historicus en schrijver, in een kritisch stuk over de kinderopvangsector voor het medium De Correspondent. Poerink is samen met psychologe Marilse Eerkens uitgeroepen tot vaste correspondent 'kinderopvang en zorg' bij dit journalistieke medium.
In
Goede kwaliteit in de kinderopvang en gastouderopvang is er nog zeker. Je moet er alleen bewust voor kiezen. Het is niet meer van vanzelfsprekend en dat is jammer. Alle betrokkenen staan door de overheidsmaatregelen financieel onder druk. De keuze voor een gastouderbureau is vaak een financiële keuze. De eerste vraag die een bureau krijgt is ‘wat zijn de kosten?’ Tot het mis gaat en men er dan achter komt hoe belangrijk het is om wel regelmatig contact te hebben met het bureau, dat de bemiddelingsmedewerker de gastouder kent en je kinderen ziet. En dat ze naar de ontwikkeling en welzijn van je kinderen kijken en de ontwikkeling professioneel ondersteunen middels een pedagogisch werkplan. Je kind moet zich thuis kunnen voelen bij de opvang en daarin moet een bureau samen met gastouders ondersteunen. Maar die keuze is er nog wel en die moeten ouders, gastouders en kwaliteitsbureaus samen blijven maken. En de overheid moet daarin ondersteunen en niet onder druk zetten.
Ik word een beetje kribbig als ik het artikel lees. Al 12 jaar bieden wij hoogwaardige kinderopvang waarbij het belang van kinderen, zo als het hoort, op de eerste plaats komt. Leidsters komen op de tweede plaats, immers zij bepalen de kwaliteit die wij als organisatie bieden. Wij bieden hen de faciliteiten en opleidingsmogelijkheden om de kwaliteit die wij voor ogen hebben te borgen. Ouders worden juist steeds kritischer is mijn mening. De meest instabiele factor is de politiek sinds de WBK gedraagt de bijdrage aan ouders zich als een jojo. Door overheadkosten te beperken en als eigenaren keihard (mee) te werken zijn wij in staat de kwaliteit te bieden die wij voor ogen hebben tegen een normaal tarief. De bezuinigingen waren voor niemand fijn maar hebben er uiteindelijk wel toe geleid , uitzonderingen daar gelaten, dat het kaf van het koren is gescheiden. Conclusie van dit laatste is dat de meeste ouders donders goed het onderscheid kunnen maken tussen wat een goed of een minder kinderdagverblijf is. Ik vind dan ook dat Ewoud ouders te kort doet in zijn bewering dat zij de kwaliteit van de opvang niet kunnen toetsen. Waar we vanaf moeten in de kinderopvang is al die ‘grootgrutters’ waar een kind en personeel een nummer is want dat is funest voor je kwaliteit. Enne I. de Goei mensen als jij zijn van harte welkom bij mijn bedrijf (-;
Kinderen horen op de eerste plaats te staan en niet de ouders, leidsters of werkgever, helaas wordt dat soms vergeten. Kijk eens naar het creatief bezig zijn, creatief bezig zijn is een manier om de materialen te leren kennen wat gebeurt als ik dit doe wat kan ik er mee?. helaas lijkt het bij sommige organisatie,s soms wel als of het meer is we moeten zoveel mogelijk produceren want dat verwachten de ouder
kritisch artikel, jammer dat de schrijver niet de moeite heeft genomen om te checken wat de GGD echt doet tijdens de inspectie.
Hopelijk draagt dit artikel bij aan waar het om gaat in de kinderopvang: een goede pedagogische kwaliteit leveren. Investeren dus in kinderopvang, ipv bezuinigen!
Ik kwam als kersverse ouder in aanraking met de kinderopvang. Later ook vanuit mijn werk. Ik heb nu de mening dat kinderopvang een instrument is zodat ouders beide kunnen werken. Echter heb ik daarbij wel de kanttekening. Goede opvang is de basis. Anders moet je niet werken/ondernemen in deze sector. Hoe garandeer je dan die goede opvang?. Dat is de vraag. De meeste ouders hebben inderdaad misschien niet de kennis om een pedagogisch plan inhoudelijk te beoordelen. De meeste ouders verwachten dat de ggd en gemeente dat beoordelen en toetsen. Erg logisch. Ouders gaan er vanuit dat dat goed is en kijken daarna naar hun wensen. De sector is hard gegroeid en gekwalificeerde mensen waren schaars. Ik zag de krimp daarom niet als een ramp. Even rust in de snelle groei. Komende jaren zal er een proffesionalisering plaatsvinden. In dagelijkse opvang maar ook in management. Kwaliteit omhoog en kosten onder controle. Dat is de missie.
De gastouderopvang is een vorm van erkende kinderopvang die juist de nadruk legt op persoonlijke benadering van ouder én kind, voordeliger voor ouders én Belastingdienst en waarin een kind zich veilig voelt zonder wisselende leidsters.
Een steeds hoger percentage ouders kiest daarom voor gastouderopvang als kinderopvang-vorm.
I.de Goeij, fijn om te lezen dat uw zo`n medewerker bent waar kind, ouder én orgnisatie van op aan kan. Helaas is mijn ervaringen binnen kinderdagverblijven, en ik heb er heel wat gezien en bij gewerkt, helaas niet anders dan in bovengenoemd artikel.
Goed dat het eens ongenuanceerd wordt uitgesproken, jammerlijk voor alle kindjes.
Helemaal niets over gastouders, jammer zeg, worden we weer overgeslagen. Daar krijgen baby’s juist wel wat ze nodig hebben. Kleinschalig, huiselijk en intiem
Heb het artikel gelezen en moest er bijna om lachen… Vanuit mijn point of view, werk als pm-er op een peutergroep, klopt er veel niet in het stuk. Op ons kindercentrum staat het belang van het kind wel degelijk voorop. Mijn collega’s en ik werken hard, met hart voor het kind!!
Dat de opleiding alleen maar voorziet in hoe je een kind verzorgt is ronduit lariekoek! Een lachtertje. Dat de GGD alleen maar controleert op of je wel een pedagogisch beleid in je kastje hebt staan.. net zulke larie!
Het lijkt me logisch dat als er voldoende geld zou zijn voor de branche er nog veel verbetert kan worden. Helaas moet er geroeid worden met de riemen die we hebben…En wordt er hard, heel hard geroeid.