ik denk dat de meesten het er wel over eens zijn dat meer mannen in de kinderopvang goed zou zijn. Maar het is ook goed om dit wetenschappelijk verder te onderzoeken, op welke pedagogische aspecten mannen juist sterker zijn dan vrouwen. Nu we voorlopig nog met een enorm overschot aan vrouwen werken in de kinderopvang, lijkt het mij wel belangrijk dat vrouwen ook de meer ‘mannelijke’ kanten van de pedagogische insteek leren, zodat deze generatie kinderen alvast te maken krijgt met meer gebalanceerde pedagogisch medewerkers.

warom manen en waarom mannen in de creche? wij werken ook in de BSO VSO en TSO we zijn overal vertegenwoordigt zelfs thuis! WE maken de kinderen en maken de inderen mee. Mannen zijn noodzakelijk en essentieel vor de opvoeding thuis en in het werkveld. Ik begrijp de hetse tegen mannen in het werkveld hierom des te meer niet en ik zou me af kunnen gaan vragen wat ik nog zoek in het werkveld. Des te belangrijk is het daarom dat ouders reageren met:’Als er geen manen binnen ons dagverblijf zouden zijn dan haal ik mijn kinderen van de opvang af.’ Zo nu weet ik weer wat de meerwaarde is van mannen in een opvoedkundig klimaat binnen de kinderdagverblijven

Wat ik niet snap is de citaat: ‘Als we weten wat de esssentie van het mannelijk gedrag is, kunnen we bekijken of dit eventueel ook te leren is door vrouwen’. 99% in de kinderopvang is vrouw, deze citaat wekt de indruk dat hier 100% van gemaakt moet worden.
Er is meerdere malen al onderzoek gedaan naar het effect van vaders op de opvoeding. Deze effecten zijn positief en uniek, doordat de vaders andere kwaliteiten kunnen ontplooien bij kinderen. Net zo goed dat moeders andere kwaliteiten ontplooien dan vaders.
Mannelijke pedagogische medewerker kunnen dit ook ontpooien bij kinderen (uit eigen ervaring meegemaakt). Ik hoop daarom dat onderzoek leidt tot een betere balans in de kinderopvang.
Kinderen die in het gezinsleven worden opgevoed door alleen een moeder word vaak gezien als een risico voor de ontwikkeling van het kind. Als dat doorgetrokken word naar de kinderopvang zie je er een enorme balansverstoring is. Ook in de kinderopvang hebben kinderen zowel een vrouwelijke als een mannelijke opvoeder nodig.

Waarom niet de vraag: Zijn vrouwen op de crèche nu wel of niet goed voor peuters? Of moeten we de vraag meer zien als een retorische? Het onderzoek lijkt mij zowel zinloos als aanvechtbaar, zeker de voorlopige suggestie van de directeur dat mannelijk gedrag evenntueel door vrouwen over te nemen valt stapt over het feit heen dat iedereen op zn klompen aanvoelt dat de enige echte oplossing meer mannen in de kinderopvang is. Het zou zinvoller zijn daar de aandacht op te richten.

het lijkt mij dat het niet de bedoeling is dat vrouwen leren wat mannen doen om dan vervolgens de mannen uit de kinderopvang te gaan weren. Het is juist de kracht dat ieder zichzelf is en zijn of haar eigenheid inbrengt: ook de typisch mannelijke of vrouwelijke eigenschappen.

Mijn moeder had als jongvolwassene geen eigen uitkering. Bestond toen nog niet. Zij werkte bij haar vader in de zaak maar kreeg geen salaris. Mijn vader en zijn broer moesten hun moeder onderhouden toen mijn grootvader kwam te overlijden. Wat was oma blij toen de AOW kwam en haar kinderen hun geld voor hun eigen gezin konden gebruiken. Hoeveel arbeidersgezinnen waren er vroeger niet waar de kinderen al vroeg moesten werken om mee het gezin te onderhouden. Mogen we dit armoede noemen ?! Waren we met z’n allen niet ontzettend blij toen we deze omstandigheden hadden ontstegen en dat er werd uit gegaan dat mensen recht hebben op een eigen inkomen. Uiteraard vooral door dit zelf te verdienen, maar als dat echt niet mogelijk is dat er dan een mogelijkheid is op een minimum waardoor je,je zelfstandigheid kan behouden. Is dit niet gewoon een kwestie van respect?! Moeten we kinderen en ouders hun respect afnemen door hen op deze manier weer verantwoordelijk voor elkaar te maken. Mijn idee is dat we met deze maatregel weer ver terug gaan in de tijd en het klasseverschil weer in ere herstellen.