Functioneert de Wet kinderopvang goed en bereikt hij wat hij wil bereiken? Daarover buigt het ministerie van Sociale Zaken zich dit jaar. Er is in het onderzoek ook ruimte om het effect van het huidige kinderopvangbeleid op de arbeidsparticipatie te onderzoeken. Dit is te lezen in een voorproefje van het onderzoek dat minister Asscher in een brief aan de Tweede Kamer geeft.
Het
De kinderopvangsector moet ook hand in eigen boezem steken en zich afvragen: waarom slaan politici en ouders door? Ik ben voor openheid en inspraak van de belangrijkste partner van de kinderopvang: de ouders.
Ik denk dat vooral de medewerkers werkzaam binnen de kinderopvang weten wat kinderopvang kan betekenen voor de ontwikkeling van kinderen. Het is dus ook aan ons om dit ouders, onderwijs, jeugdzorg en politici te laten zien. Dan pas zal het beeld van de kinderopvang – als slechts een arbeidsparticipatie-instrument – veranderen en zal ook socialisatie-mogelijkheden van kinderopvang op het netvlies komen. Als ouders en politici beter weten wat de (pedagogische) kwaliteit is dan is het ook geen probleem als zij daarover met ons in gesprek zijn. Het voordeel is dat wij, medewerkers kinderopvang, zelf aan het stuur zitten!
Niet alleen de politiek maar ook de ouders van kinderen slaan steeds verder door. Hoe kan iemand een bedrijf runnen als de klanten inspraak krijgen en gaan bepalen wat ze willen betalen.
Een goed voorbeeld is de voetballerij, waar de fans zich bemoeien met zaken waar ze geen verstand van hebben en waar rationaliteit ver te zoeken is. Daarom is er geen enkele voetbalclub in de wereld die zelfstandig zijn broek kan ophouden en die niet in financiële problemen zit. Inspraak zonder inzicht is als een uitspraak zonder uitzicht.