Als BBLer PW3 loop ik stage op een peuterspeelzaal die naar mijn mening veel beter georganiseerd is en beter gecontroleerd wordt dan menig kinderdagverblijf.
Ik ben de enige van mijn klas die peuterspeelzaal doet, maar ik ben blij dat ik dat een een jaar heb mogen doen. Helaas wordt dat niet vergoed maar ik heb het idee dat ik beter begeleid ben dan mijn lieve klasgenootjes, die vaak aan hun lot worden overgelaten. En dan bedoel ik ook echt alleen een groep draaien (dat zal op een peuterspeelzaal never nooit gebeuren) en daar geen feedback op krijgen (positief of negatief). Ze mogen vaak ook niet aan de ouders laten weten dat ze stagiares zijn, dus als er iets fout gaat wie is er dan verantwoordelijk? Ik maak mij zorgen want vanaf het volgend schooljaar moet ik ook gaan werken op een KDV of een BSO en ik weet nu al dat ik de begeleiding van de peuterspeelzaal ga missen. MIjn voorstel is de grote organisaties eens goed onder de loep te nemen. want ouders horen te weten aan wie ze hun kind toevertrouwen.
GGD zou niet alleen startende, maar ook vooral de grootste Kinderopvangorganisaties beter moeten gaan controleren:
Partou bvb heeft een zorgwekkend inrichting beleid: de kleuren van de binnenmuren in BSO-s zijn verzadigd: verzadigde kleuren die op de eerste blik zeer aantrekkelijk voor kinderen (en ouders) zijn, is vooral geweldig voor de marketing. Het lijkt binnen alsof je in een speelgoeddoos bent beland.
De langdurige blootstelling van het oog aan deze kleuren niet minder schadelijk voor de psyche. Niet minder zijn deze kleuren schadelijk voor gezondheid: van grote oppervlakte van rode kleur (ook als je niet naar deze kleur kijkt, elke kleur vibreert anders) doet het hart sneller kloppen, verhoogt drukte, honger en agressie, zelfs sex-gevoelens. Theaters, chinese restaurant en lichte-zedenplekken hebben niet voor niks de rode kleur. Verder, in de aanwezigheid van giftig –groen (in de natuur hebben alleen giftige planten en diertjes deze waarschuwingkleur) wordt een mens angstiger, etc.
Kinderoragnisatie Partou denkt blijkbaar meer aan marketing en verft zijn binnenmuren in bloedrood, giftig groen, donker paars, ‘Oranje’-oranje. Of is het marketing, of onwetendheid, wat niet minder zorgwekkend is.
Muren van een ruimte waar kinderen dag in dag uit uren doorbrengen is niet strikt wat een mens mishandeling noemt, maar als je denkt dat bij het wetenschappelijke onderzoek van visuele waarneming zonder schriftelijke toestemming van de ouders kinderen niet aan zulke hoeveelheid (lees oppervlakte) verzadigd kleur blootgesteld mogen worden, en dat de wetenschappers niet langer dan paar uur kinderen in een kamer met verzadigde kleuren laten zitten. Dat ouders dat niet weten is niet zo verbazend, maar dat instanties zoals GGD dat ook niet weten, en erop niet reageren?
Partou is de koploper Kinderopvangorganisatie in Amsterdam: als zij niet genoeg bekwame mensen hebben, die het beste voor kinderen kiezen, wie dan wel?
Het toezicht op de kinderopvang gaat veranderen. Er komt meer aandacht voor pedagogische kwaliteit en afvinklijstjes en de risico-inventarisatie gaan verdwijnen.
Als BBLer PW3 loop ik stage op een peuterspeelzaal die naar mijn mening veel beter georganiseerd is en beter gecontroleerd wordt dan menig kinderdagverblijf.
Ik ben de enige van mijn klas die peuterspeelzaal doet, maar ik ben blij dat ik dat een een jaar heb mogen doen. Helaas wordt dat niet vergoed maar ik heb het idee dat ik beter begeleid ben dan mijn lieve klasgenootjes, die vaak aan hun lot worden overgelaten. En dan bedoel ik ook echt alleen een groep draaien (dat zal op een peuterspeelzaal never nooit gebeuren) en daar geen feedback op krijgen (positief of negatief). Ze mogen vaak ook niet aan de ouders laten weten dat ze stagiares zijn, dus als er iets fout gaat wie is er dan verantwoordelijk? Ik maak mij zorgen want vanaf het volgend schooljaar moet ik ook gaan werken op een KDV of een BSO en ik weet nu al dat ik de begeleiding van de peuterspeelzaal ga missen. MIjn voorstel is de grote organisaties eens goed onder de loep te nemen. want ouders horen te weten aan wie ze hun kind toevertrouwen.
GGD zou niet alleen startende, maar ook vooral de grootste Kinderopvangorganisaties beter moeten gaan controleren:
Partou bvb heeft een zorgwekkend inrichting beleid: de kleuren van de binnenmuren in BSO-s zijn verzadigd: verzadigde kleuren die op de eerste blik zeer aantrekkelijk voor kinderen (en ouders) zijn, is vooral geweldig voor de marketing. Het lijkt binnen alsof je in een speelgoeddoos bent beland.
De langdurige blootstelling van het oog aan deze kleuren niet minder schadelijk voor de psyche. Niet minder zijn deze kleuren schadelijk voor gezondheid: van grote oppervlakte van rode kleur (ook als je niet naar deze kleur kijkt, elke kleur vibreert anders) doet het hart sneller kloppen, verhoogt drukte, honger en agressie, zelfs sex-gevoelens. Theaters, chinese restaurant en lichte-zedenplekken hebben niet voor niks de rode kleur. Verder, in de aanwezigheid van giftig –groen (in de natuur hebben alleen giftige planten en diertjes deze waarschuwingkleur) wordt een mens angstiger, etc.
Kinderoragnisatie Partou denkt blijkbaar meer aan marketing en verft zijn binnenmuren in bloedrood, giftig groen, donker paars, ‘Oranje’-oranje. Of is het marketing, of onwetendheid, wat niet minder zorgwekkend is.
Muren van een ruimte waar kinderen dag in dag uit uren doorbrengen is niet strikt wat een mens mishandeling noemt, maar als je denkt dat bij het wetenschappelijke onderzoek van visuele waarneming zonder schriftelijke toestemming van de ouders kinderen niet aan zulke hoeveelheid (lees oppervlakte) verzadigd kleur blootgesteld mogen worden, en dat de wetenschappers niet langer dan paar uur kinderen in een kamer met verzadigde kleuren laten zitten. Dat ouders dat niet weten is niet zo verbazend, maar dat instanties zoals GGD dat ook niet weten, en erop niet reageren?
Partou is de koploper Kinderopvangorganisatie in Amsterdam: als zij niet genoeg bekwame mensen hebben, die het beste voor kinderen kiezen, wie dan wel?