Ik ben het eens met de reactie van S Benji als ik zou kiezen alleen vanuit het perspectief van het kind te kijken. Ik vind het hier echter juist in het belang van het kind om het perspectief van de ouders ook mee te nemen. Ik vind het niet egoistisch dat ouders zelf ook goed willen slapen. Ouders zijn niet alleen ouders maar in de eerste plaats ook mensen. De meeste ouders zijn ‘betere  ouders’ als zij uitgerust zijn, als ook zij zich gehoord en ondersteund voelen.
Als professional hoor je vanaf een afstand de situatie te overzien, in te schatten wat een kind nodig heeft en vervolgens te handelen in afstemming met de behoefte van het kind. Ouders voeden vaker op vanuit gevoel, dit brengt een andere dynamiek met zich mee.
De beste manier op kind én ouders te helpen is door naar zowel het kind als de ouders te luisteren, beiden aandacht te geven en niet te oordelen over kind maar ook niet over de ouder. Ik geloof niet dat ouders alles behalve met hun kind bezig zijn, maar als wij dit denken of zeggen (en dus naar kind en ouders uitstralen) maken we het voor iedereen moeilijker.
Een echte professional heeft oog voor alles wat belangrijk is voor het kind. Voor het kind staan de ouders op nummer één. Kan je nagaan hoe fijn het voor kinderen zal zijn als wij hun ouders ook echt zien, horen en ondersteunen zonder over hen te oordelen. Dan pas mag je je mijn inziens echt een professional noemen.

Maak in het gesprek duidelijk wat de impact op het kind is, als je het tollend op haar benen aantreft, en toch wakker moet houden. Stel eventueel voor om een filmpje te maken van hun vermoeide kind, zodat ze zien wat er speelt. De meeste ouders willen uiteindelijk niet dat hun kind lijdt onder hun wens haar wakker te houden. Of zoek naar een compromis: misschien kun je Miranda een half uurtje laten slapen, in plaats van een uur?’ 
Geen enkele ouder wilt zijn/haar kind zien lijden, behalve als het om hun slaap gaat. Uitgeslapen kan je de wereld beter aan. Dan maakt het ze niks uit of het kind ipv een uur een half uur slaapt. Ouders moeten beseffen dat wanneer ze hun kind ophalen na een lange dag werk, het ook een lange dag creche is geweest en dat het kind BLIJ is om de ouder weer te zien. Als pm’er heb ik vaak met ouders gesproken dat ze zich anders moeten opstellen wanneer ze hun kind komen ophalen. Vaak genoeg de spiegel voorgehouden. Kinderen moeten vroeg uit bed, worden naar de creche gebracht, en dan zie je eindelijk je ouders en het enige waar zij aan denken is: ik moet koken, gedoe op het werk, moet de kleine nog douchen, ze gaat weer vervelend doen omdat ze moe is….alles behalve met het kind zelf bezig zijn. Maar dan echt bezig zijn. Laat de kleine meehelpen in de keuken met iet kleins, maakt niet uit wat. Zo hou je ze bezig, vertel wat je gaat doen, het kind voelt zich betrokken en met de tijd zal ook het slapen beter gaan. Succes!