Ondank dat mogelijk mensen mijn uitleg hieronder zullen lezen als ‘verdediging’, wil ik toch het één en ander toelichten. Ik hoop namelijk dat jullie de podcast geluisterd hebben en niet alleen op de ‘koptekst’ reageren want dan begrijp ik direct jullie reactie. Laat ik duidelijk zijn: ik geloof in goed werkgeverschap en daarom hebben wij ook géén JUS en géén bereikbaarheidsdag. Ongetwijfeld maken wij ook vergissingen en vinden medewerkers vast ook bij ons dat we dingen vergeten of onvoldoende rekening mee houden. Ik ben daarnaast 40 jaar geleden begonnen als assistent leidster dus ik kom van de werkvloer en zit niet in een torenkamertje van alles te bedenken zonder de werkvloer te kennen. Jaren lang heb ik op de groep gestaan als pedagogisch medewerker en dat vond ik een geweldige baan. Hard werken, maar waanzinnig mooi.

Maar de timing vind ik écht onhandig en daarbij heb ik grote moeite met het feit dat 75 leden tegen een CAO akkoord stemde van de 115.000 pedagogisch medewerkers binnen de branche en dat het daardoor mogelijk is om stakingen in te zetten. Dat vind ik weinig representatief voor de branche. Zowel Stefanie als ik luisteren naar wat het speelt binnen een organisatie en proberen oplossingen te creëren wanneer dat mogelijk is. Je houdt medewerkers, zeker in deze tijd, pas binnen wanneer ze tevreden zijn. Dat het hard werken is zal niemand ontkennen, we zijn ook uitermate trots op pedagogisch medewerkers die zich, vaak zonder twijfel, hebben ingezet in tijden van Corona.

Als ik lees dat medewerkers moeten schoonmaken, stofzuigen, toiletten moeten schoonmaken etc dan denk ik dat het goed is dat je dat ook noemt binnen je organisatie. Volgens mij is dat ook niet de bedoeling. Wel even een doek over de tafel wanneer er gegeten is of een potje schoonmaken. En Marian, de dingen die je noemt is wel zoals het werk van een pedagogisch medewerker is. Ik vind dat een prachtig en dynamisch vak. Waarbij je steeds met verschillende dingen bezig bent die er écht toe doen. Net als mensen die werkzaam zijn in de zorg en het ziekenhuiswezen. Boekjes lezen, baby’s een fles geven, conflicten oplossen, dat is juist waar jullie goed in zijn en wat we ook met elkaar waarderen.

Ilse

Beste lezers,

Slecht timing? Denk het niet!
Voor werkgevers komt een staking natuurlijk nooit goed uit. Je zou echter ook kunnen redeneren dat ouders het juist nu nog gewend zijn om flexibel te zijn in het “onverwachts” opvangen van hun kroost. Maar bovenal is het effect van een staking groter naarmate er meer last van wordt ondervonden. Dat is kennelijk nodig om werkgevers in de luistermodus te krijgen. Zie ook de stakingen in het onderwijs en het openbaarvervoer. Dit is natuurlijk ook niet het eerste middel wat wordt ingezet.

Onterecht en een goed bod? Denk het niet!
1. Schermen met verhogen van een aantal jaar dat is makkelijk scoren. Als ik het goed heb gezien was het salaris van een pm’er (schaal 6) op 1 mei 2010 € 1.773. Op 1 juli 2021 bedraagt het salaris voor deze schaal € 2.139. Dat is een stijging van 20,64% in 11 jaar. Ofwel 1,8% per jaar. Die “jaarlijkse” stijging dekt in de meeste jaren niet eens de inflatie (Inflatiecalculator). Ofwel zo ruimhartig als mevrouw Verrijp doet voorkomen, zijn ze in de sector de laatste 10 jaar niet geweest. Die inhaalslag was en is nodig en eerlijk.

2. Alle taken en verantwoordelijkheden die Marian al terecht heeft opgesomd vul ik graag nog aan. Verslaglegging en terugkoppeling aan ouders (die steeds mondiger worden, hetgeen geen verwijt is) en diverse instanties zoals bijvoorbeeld de GGD en Jeugdzorg. De (periodieke) groepsoverleggen, overleggen met pedagogische coaches en andere overleggen. Meestal in de avonduren. De extra druk en verantwoordelijkheid die er is voor kinderen met een “rugzak”. De (verplichte) opleidingen en trainingen die naast het werk gevolgd (moeten) worden. En ik ben vast nog het een en ander vergeten.

En of dat allemaal nog niet genoeg is heeft iemand ooit (hoog in een boom achter een bureau) bedacht dat het een goed idee zou zijn om een “beschikbaarheidsdag” in te voeren. Een dag die de werkgever zo’n beetje een vrijbrief geeft om mensen op te laten draven als de ORGANISATIE een uitdaging heeft qua bezetting. Ik snap wel waarom de invalpool bij veel kinderopvangorganisatie is drooggevallen. Waarom zou je een flexibele schil onderhouden en daarvoor betalen als je je eigen mensen daarvoor kan gebruiken of beter gezegd kan misbruiken? Ik kan me voorstellen dat pm’ers de dag voor de “beschikbaarheidsdag” ’s avond op de bank al denken word ik morgen(heel)vroeg weer gebeld? Kan ik wat plannen? Fijn begin van je “vrije” dag. Een dag waarop je niet met je werk bezig zou moeten zijn en tot rust moet komen.
Dat die dag überhaupt in de CAO is gekomen vind ik een schande, maar het zou pas echt verdrietig en een schande zijn als die dag ook in de nieuwe CAO komt.

3. Als mevrouw Verrijp echt meent dat de werkdruk “in het hoofd zit bij de pm’ers” dan vraag ik me af of ze wel weet wat er op “de vloer” en in de hoofden van veel pm’ ers speelt. Dat er geen werkdruk is omdat pm’ers haar geen antwoord kunnen geven op wat ze nodig hebben, dat lijkt mij de wereld op zijn kop. Nog los van het feit dat een medewerker nou eenmaal niet direct richting een manager of directeur met voor de werkgever niet zulke fijne geluiden op de proppen komt. Het management moet dat toch zelf herkennen en oplossen? Die moet voor haar mensen opkomen, ze beschermen. En niet de mensen die (overwegen om te) gaan staken allerlei verwijten maken en de voor de meeste pm’ers toch al hoge drempel om te gaan staken nog hoger te leggen door een dergelijk interview te geven. Zeg nou zelf zou u, als medewerker van mevrouw Verrijp of mevrouw Raasing , zich na het lezen van dit artikel nog comfortabel voelen om gebruik te maken van je stakingsrecht?

4. De toezegging dat er gekeken zal worden naar de werkdruk is natuurlijk een lachertje. Zodra de inkt van de nieuwe CAO droog is liggen deze toezeggingen onderin een la. Er moet nu actie worden ondernomen. De werkgevers moeten nu boter bij de vis doen.

5. Corona wordt vaak aangehaald om te motiveren waarom dingen niet kunnen. Volgens mij is dat in dit geval niet op zijn plaats. Veel pm’rs (kanjers) hebben de hele Coronaperiode “gewoon” doorgewerkt. In de frontline zonder bescherming! Die inzet moet (goed) beloond worden.

De bonden zijn wel aan het goede adres!
Ja er zijn (te)veel regels in de kinderopvang, maar omdat als argument te gebruiken dat staken onterecht is en dat ze bij de werkgevers aan het verkeerde adres, dat is te makkelijk. De bonden strijden terecht voor betere arbeidsvoorwaarden. Dat de bonden daarnaast samen met de werkgevers bij de overheid aan de bel kunnen trekken staat daar los van.

Hartelijke groet,
Jan

Wat een onzin dat het niet terrecht is. De looneis.. nouja dat zal het belangrijste niet zijn, maar de jus uren en beschikbaarheidsdag. Min uren rekenen bij medewerkers omdat ze minder hebben gewerkt tijdens de coronasluiting… maar wel het geld van de ouders binnenhalen..
Die beschikbaarheidsdag, dat is toch gewoon niet te doen met gezinnen. Daarbij valt het erg op dat al deze bovengenoemde vooral spelen bij de pm ers en niet bij het kantoorpersoneel. Maarja die hebben ook niet echt te maken met de beschikbaarheidsdag etv..
En wat betreft de timing.. ja had gewoon als werkgevers je ogen open gehouden. Mensen zijn geen pionnen.
En natuurlijk zijn er werkgevers die het goed doen, maar er zijn er ook die er met de pet naar gooien.
Al met al.. is het nu echt zo ontterecht en kan de staking op een ander moment????

Als de redenen voor de hoge werkdruk niet duidelijk zijn wil ik dat graag toelichten.
Werken met jonge kinderen is mijn passie. Helaas zit ik nu met psychische en lichamelijke klachten thuis. Voor mij is het werk helaas te zwaar geworden. Bukken, tillen, rekken, sjouwen, de hele dag door en het schoonmaken stofzuigen en dweilen nekte me en dan was ik pas op de helft van mijn werkdag.

De hele dag ‘herrie’ om je heen. Echt, die kinderen kunnen gillen en krijsen en ook lekker spelen maar stil is het nooit. Mijn hoofd zat vol na een werkdag en mijn lichaam wilde niet meer. Alles deed zeer! Maar ik liet me niet kennen ik ging gewoon door.

Ik werk al 35 jaar met kinderen en kan alleen mijn beleving van een werkdag in het kinderdagverblijf beschrijven.
Ouders denken vaak dat wij de hele dag met de kinderen spelen. Was het maar waar! Om het maar cru te zeggen: spelen? daar komen we vaak niet eens aan toe…..

Met zo’n 11 kinderen van 0-4 jaar is er altijd iets wat aandacht vraagt, dan heeft er eentje gepoept, moet er een baby de fles, is er iemand gevallen, moet er iemand naar bed of uit bed. Ligt een baby te huilen die je graag wil troosten. Ondertussen valt er een kindje of maken ze ruzie. Moet het fruit klaar gemaakt worden, o de bedjes zijn ook niet goed op gemaakt, kinderen allemaal aan tafel voor het fruit eten. Dan moeten de kinderen, die zindelijk aan het worden zijn, eerst nog even plassen.

Eenmaal aan tafel ruik je dat er iemand heeft gepoept. Een kindje lust geen fruit die proberen we te stimuleren. Slecht drinkende kinderen helpen we ook een handje. Dan lezen we een boekje en zingen liedjes.

Daarna allemaal een schone luier. Wat zullen we gaan doen, het is mooi weer dus we gaan lekker naar buiten. O er ‘moet’ nog geknutseld worden want er is een papa jarig. Of gaan we met z’n allen ook even wat knutselen. Allemaal snel de verfschortjes aan. Ondertussen de baby’s naar bed.

Na het knutselen handjes schoonmaken en zo’n 8-10 jasjes en schoentjes helpen aan doen in de gang. Hierbij zit je altijd op de grond en in in verkeerde houding.
De andere leidster maakt de tafel en de vloer op de groep schoon en ruimt de vaat op.
Na 20 min zijn alle kinderen aangekleed en kunnen we naar buiten.
Het zware speelgoed wordt door de leidsters uit de schuur getild. (Ik deed dat samen met de kinderen).

Een ander tijdstip is tussen de middag. Vaak moet een leidster in haar eentje eten met de kinderen omdat er een baby de fles moet rond die tijd. Dan zit je ook niet echt ontspannen de fles te geven want je bent nodig aan tafel om al die boterhammen te (helpen) smeren.
Kinderen likken hun mes af, graaien het brood van de buurman weg, die gaat vervolgens ontroostbaar huilen. Snel zorgen we ervoor dat iedereen een boterham heeft. Er gaat altijd een beker melk om maar als iedereen dan eten heeft is het heel even stil…

Na het eten alle kinderen een washandje geven om zich schoon te poetsen. De allerkleinsten helpen we.
Ondertussen willen de baby’s ook aandacht en beginnen te mopperen. Dus snel opruimen. Alle vaat opruimen, tafels en voetenbanken en babystoeltjes schoonmaken, stofzuigen en dweilen want de baby’s verdienen ook aandacht.

Ondertussen kleedt de andere leidster de kinderen die gaan slapen uit en geeft ze schone luier. Snel de kinderen naar bed…. Oja toch nog even snel een boekje voorlezen voor ze gaan slapen.

Daarna de administratie bijwerken. Slaap en eet tijden, wat hebben we gedaan tot nu toe.. bijzonderheden van de kinderen.

Sommige kinderen liggen te keten in bed dus daar gaat een leidster even bij zitten.
Dan moet er een leidster met pauze en ben je alleen met de opgebleven baby’s en peuters.

De peuters kunnen even vrij spelen maar hebben daarbij ook de nodige begeleiding nodig. Dit is het moment waarop je even iets leuks met ze kan doen, maar je bent alleen en je moet ook op de baby’s letten.

Of de peuters maken ruzie, heeft er een baby gespuugd dus snel schone kleertjes aan. Je bent op dat moment alleen dus heb je overal handen en ogen nodig.
Zo gaat het de hele dag door, alles moet snel snel want er gebeurt ALTIJD wat!

Op spitstijden een groepshulp die helpt met de baby’s de fles geven want soms zijn het er 2 of 3 die een fles moeten en dan soms ook nog bijna tegelijk.
Iemand die het eten klaar kan zetten en alle boterhammen helpt smeren. Echt je komt handen te kort. De kinderen hebben geen geduld die hebben trek! Die willen eten!

Tussen de middag iemand die opruimt en schoonmaakt zodat wij meer met de kinderen bezig kunnen zijn. Want dàt is ons werk, werken en spelen met kinderen!

Moeten werknemers in andere beroepen ook zelf hun bureau en vloer schoonmaken? Prullenbakken legen? De gang ook meteen mee stofzuigen, de wc’s schoonmaken? Vaat wasser in en uitruimen? Bedden verschonen, de was doen?

Mvg Marian