Wat ik mis in bovengenoemde discussie is:

Hoe garandeer je naast de opvoedings- verzorgings- en financiele aspecten een optimale  doorgaande ontwikkelingslijn ( pedagogisch/educatief) naar de basisschool?

De kern van VVE.

 

@ N. van Gerven; ik ben daarvan op de hoogte en dat bedoel ik juist, die eisen zijn lager dan de eis die geldt voor kinderdagopvang in centra en dat is een verschil in meetbare kwaliteit. Een nanny is overigens ook lang niet altijd een gastouder (aan huis). Het kan ook een willekeurige oppas zijn. Verschil is dat er dan niet de MBO2 eis geldt en geen toeslag mogelijk is.

@ Adriaan Haans: de GGD controleert bij gastouders zowel hun diploma als hun pedagogische vaardigheden voordat ze mogen beginnen. De pedagogische vaardigheden worden ook bij volgende (verwachte en onverwachte) bezoeken gecontroleerd. Dit alles sinds 2010. Vanaf die tijd moet eventuele opa en oma opvang aan precies dezelfde eisen voldoen als andere gastouderopvang, of het nu aan huis is of bij de gastouder (opa en oma) thuis. Er zijn gelukkig ook opa’s en oma’s die kwalitatief hoogstaande opvang bieden voor eigen kleinkinderen en daarnaast ook andere kinderen. 

@ Zoete lieve Gerritje: een Nanny is géén au pair, zoals hierboven al uitgelegd moet een nanny, ofwel gastouder aan huis, aan opleidingseisen voldoen. Hierbij hoort ook een vastgesteld taalniveau van Nederlands. En: zoals ik boven ook al heb verteld, soms kiezen ouders juist voor deze vorm uit zorg voor hun kinderen. Vanwege veel grotere flexibiliteit in opvangtijden, juist daardoor is er meer behoefte aan rust voor de kinderen. Stel je maar eens een gezin voor waar beide ouders flexibel inclusief weekenden werken, of een eenoudergezin waar de ouder heel flexibel werkt. Dit krijg je met groepsopvang simpelweg niet geregeld. Dan is het voor de kinderen toch fijn als dezelfde persoon, of 2 personen, naar hun toe komen op alle tijden 24/7 dat hun ouder(s) moeten werken? 

Ik begrijp dat mensen in eerste instantie voor en Nanny kiezen uit financieel oogpunt, maar vergeet niet dat kinderen erg veel interactie en sociale ontwikkeling missen , nog niet gesproken over taalontwikkeling.
Meestal spreekt een Nanny de taal niet of niet goed, ik vraag mij af wat dan de toegevoegde waarde nog is voor kinderen.
Jammer dat het bij veel ouders steeds maar gaat om de grote voordelen voor zich zelf en niet kijken naar wat het beste is voor hun kinderen.

@ Simon; Ik heb het verschil van je gebruik van de werkwoorden ‘schermen’ en ‘spreken’ verkeerd geïnterpreteerd blijkbaar. In mijn beleving heeft schermen een cynische bijklank. Natuurlijk staat het welbevinden van kinderen centraal, maar opleiding is een belangrijk instrument om kwaliteit door kennis te borgen, en dat brengt op zich nooit nadeel, lijkt me.

@ N. van Gerven; pedagogische vaardigheden en (relevante) diploma’s in de pedagogiek is natuurlijk niet hetzelfde. Opa en oma opvang heeft dat wel bewezen. Nanny-opvang zou geen genoegen moeten nemen met iets abstract en onmeetbaars als pedagogische vaardigheden. Daarom complimenteer ik H. Teunisse-Bruinsma bovenstaand uitdrukkelijk met haar aanbod van Nanny-opvang en verzet ik me tegen de -in mijn oren- cynische terminologie gehanteerd door dhr Hay.

Ook ik vindt dat beide vormen van aanbod naast elkaar moeten bestaan, ik beweer nergens anders. Maar over de hele branche van kinderopvang is een opleidingseis een kwaliteitsborging (één, niet alle) en geen overbodige luxe.

Wat betreft het minimumloon: een nanny (ofwel gastouder aan huis) heeft recht op het minimumuurloon. Dit ongeacht of ze tegelijkertijd 1 of meerdere kinderen opvangt. Een gastouder die in eigen huis opvangt, krijgt een vergoeding per uur per kind. Dit kan ver onder het minimumloon zitten als het maar 1 kind tegelijk is, maar er ruim bovenuit komen bij 3 of meer kinderen. Daarom is het voor ouders van grote gezinnen soms voordeliger om voor deze vorm te kiezen. Daarnaast ook andere overwegingen zoals rust en gemak voor henzelf, kinderen blijven in eigen omgeving zodat alle naschoolse activiteiten normaal door kunnen lopen, enzovoort.

Wat betreft kwaliteit moeten nanny’s aan dezelfde eisen voldoen als reguliere gastouders: diploma, EHBO, pedagogische vaardigheden, zorgen voor veiligheid en gezondheid. De opvang aan huis kán voor de kinderen meer rust geven, bijvoorbeeld bij heel flexibele werktijden of gevoelige kinderen. Anderzijds is een nadeel dat deze kinderen niet de stimulans krijgen van een nieuwe (sociale) omgeving buiten de thuiskring. 

En ik ben het met Simon Hay eens: laten we nou eens niet de verschillende vormen van opvang tegenover elkaar zetten, maar voor iedere situatie de meest passende oplossing zoeken. Dat kan soms groepsopvang zijn, soms gastouderopvang en soms ook de nanny.

Wat ik wil zeggen is dat ik vind dat er te vaak geredeneerd wordt vanuit het aanbod en niet vanuit de benodigdheden voor kinderen op zich optimaal te ontwikkelen. Het opleidingsniveau van de pedagogisch medewerkers is genormeerd en wellicht gemiddeld genomen hoger dan binnen de gastouderopvang, maar dit betekent niet per definitie dat dit er ook voor zorgt dat het welbevinden en de ontwikkeling van de kinderen hierdoor beter is. Dit is wat mij betreft schermen met de professionaliteit en onvoldoende verder kijken naar wat kinderen nodig hebben. Wat de allerjongste kinderen bijvoorbeeld nodig hebben is: veel één-op-één aandacht, prikkelreductie, vaste en stabiele opvoeders. Met name deze zaken zijn gemiddeld beter in de gastouderopvang. 
Wat betreft de aangehaalde bron, uiteraard concludeer ik niets zelf, dat laat ik graag aan kundige wetenschappers over. Wel haal ik de getrokken conclusies aan zonder te beweren dat deze de enige conclusies zijn wat dit onderwerp betreft. U lijkt wat afgeleid raakt door de bronvermelding, om bij de kern van de zaak te blijven heb ik dat deze keer dus ook maar niet gedaan. Mocht u er toch behoefte aan hebben dan heb nog wel een paar recente brondocumenten.
Simon Hay

@ Adriaan Haans: u heeft mij verkeerd geciteerd, ik heb gesproken van ’ten onrechte schermen’ met de professionaliteit van de pedagogisch medewerkers. Ik heb zeker niet gezegd dat er ’ten onrechte wordt gesproken’ over de professionaliteit van medewerkers. 

@ H. Teunisse-Bruinsma: je opleidingseis siert je aanbod. Je probeert je kwaliteit te borgen en een opleidingseis is een goe instrument. Maar je weet natuurlijk wel dat die pedagogische kwaliteit in de Nannyopvang verder nergens verankerd is, dat is compleet afhankelijk van de aanbieder.

Die laatste twee zinnen begrijp ik niet helemaal. Niet iedereen verdient het minimumloon, veel mensen verdienen meer. De Wet Kinderopvang uit 2007 beschrijft de mogelijkheid tot een inkomensafhankelijke tegemoetkoming vanuit de belastingdienst voor ouders: hogere tegemoetkoming dus voor lagerverdienenden. Maar dat beteft het inkomen van de ouders, de afnemers dus. Het LRK betreft de aanbieders, begrijp ik je verkeerd of haal je wat dingen door elkaar?

Als nanny-bureau werk ik ook met minimaal MBO-3 geschoolde nanny’s. Juist omdat nanny’s alleen verantwoordelijk zijn voor de kwaliteit van de opvang, is MBO-3 voor mij de minimum eis.
Enne….volgens mij hoort iedereen in Nederland het minimumloon te verdienen. Het ingeschreven staan in het LRKP heeft daar mijns inziens geen invloed op.

@ s hay: ik begrijp je boodschap hoor. Ik val Nannyopvang niet aan, ik verdedig opvang in kindercentra. Maar hoezo wordt er ‘<em>ten onrechte'</em> gesproken over de professionaliteit van de medewerkers in de kinderopvang? Werken we niet met MBO3 en 4 en HBO pedagogisch geschoold personeel op de werkvloer? Is dat lager dan de gemiddelde nanny?

Wat betreft het onderzoek dat je aanhaalt, ik daag je uit dit oorspronkelijk 137 pagina’s tellende Research in engelstalig vakjargon eerst helemaal goed te lezen alvorens er eenzijdige resultaten uit te concluderen. Het onderzoek is overigens meer dan zes jaar oud, maar de publicatie  in de Early Childhood Research Quarterly nr 25 waarnaar je verwijst -en waarvan je de naam verkeerd geknipt en geplakt hebt- is pas uit 2010. Niet actueel dus. Over schermen met professionaliteit gesproken…

Jammer dat gastouderopvang/nannyopvang en kinderopvang altijd tegenover elkaar gezet worden. Vanuit het perspectief van kinderen en ouders is het juist goed keuze te kunnen maken tussen gelijkwaardige, maar verschillende vormen kinderopvang. Zo kan het voor een baby die snel teveel prikkels binnen krijgt heel goed zijn verzorgd en gestimuleerd te worden binnen de kleinschaligheid van gastouderopvang. Daarentegen is de groep binnen de reguliere kinderopvang juist van toegevoegde waarde voor kinderen vanaf een jaar of twee.
Er wordt vaak ten onrechte geschermd met de professionaliteit van de pedagogisch medewerkers in de kinderopvang.
Onderzoek laat zien dat het welbevinden van kinderen niet anders is tussen kinderen die naar de reguliere kinderopvang gaan of kinderen die gebruik maken van gastouderopvang. Het welbevinden van kinderen gastouderopvang is zelfs hoger dan in de kinderopvang, ook zijn gastouders gemiddeld sensitiever dan pm-ers in de kinderopvang. (bron: Groeneveld, M.G., Vermeer, H., IJzendoorn van, M.H., Linting, M. (2010). Children’s wellbeing an cortisol levels in home-based and center-based childcare. Early Research Quarterly 25, 502-514.)

De privacyborging van techniek is nog steeds kwetsbaar en absoluut nooit volledig, Martin. Dat hebben we in de kinderopvang al geleerd.

Voorts is het voorgestelde rekenvoorbeeld compleet uit de lucht gegrepen, de berekening is volledig inkomensafhankelijk en daar wordt geen enkele toelichting over gegeven. Het bericht is zo vervormd, het lijkt wel een advertorial van een Nannybureau.  Ik kan uit de praktijk een tegenvoorbeeld beschrijven waarbij een gezin dat drie dagen drie kinderen naar de opvang brengt en van het brutobedrag van € 1845 een tegemoetkoming ontvangt van € 1705,41. Deze klanten betalen dus € 139,59 per maand voor drie dagen gecertificeerde, professionele kinderopvang voor hun drie kinderen: inclusief luiers, broodmaaltijden, drinken en tussendoortjes, vervanging bij ziekte en alle vakanties. Deze mensen zitten gewoon in een lagere inkomenscategorie dan wordt beschreven in het artikel en ontvangen ruim meer dan 90% per kind aan kinderopvangtoeslag.

Daarnaast kunnen mensen voor het tweede en derde kind tot 58,5% méér toeslag tontvangen dan voor het eerste kind. Daarmee komt het rijk grotere gezinnen juist enorm tegemoet in de kinderdagopvang. Allesbehalve een onafhankelijk en onderbouwd artikel dus dit. Slechte journalistiek en slechte research, wat je van RTL mag verwachten. Maar ik ben teleurgesteld dat Kinderopvang Totaal deze reclame klakkeloos overneemt.

Techniek gaat snel Marjolein. Ik denk dat dit over niet al te lange tijd opgelost kan zijn. Houdt onze website in de gaten 🙂 (www.gastvrij.com)

Helaas is er met een nanny geen vierogen, dus verhoogt risico op ongewenste situaties.