Kinderen met grote hoeveelheden van het stresshormoon cortisol in hun lichaam hebben bijna tien keer zoveel kans op obesitas als kinderen met een normale hoeveelheid cortisol. Dat blijkt uit onderzoek van arts-onderzoeker Gerard Noppe aan het Erasmus Medisch Centrum.
Noppe
Mijn verhaal is langer dan de max. 1500 tekens die hier zijn toegestaan. Ik doe het dus in 2 delen:
Geweldig dat dik zijn en stress nu gerelateerd wordt bij peuters. Het viel me alleen al jaren op dat peuters die wat ik noem "niet opgevoed" worden en dus weinig tot geen grenzen krijgen, heel veel stress hebben. Deze kinderen zoeken altijd naar een grens. Ze gaan hierin heel erg ver; buiten veelvuldig huilen en vooral schreeuwen, slaan en schoppen ze de ouder ook regelmatig. Dit levert een nare interactie op met deze opvoeder die het vaak geheel niet meer ziet zitten en zelf ook onder zware stress leeft. Buiten dit valt me op dat "dit soort ouder" ook heel vaak afleidt met eten. Deze kinderen krijgen vaak zelfs een hele reep chocolade toegestopt om het schreeuwen maar te laten stoppen. Ook zuigflessen (jawel ook bij tweejarigen) met zoete dranken worden meegezeuld en bij elke driftaanval uit de tas getrokken om de peuter zo troost te bieden.
Deze "opvoeduitweg" levert uiteindelijk overgewicht op.
deel 2:
Ik vraag me dus echt af of de gemeten cotrisol in haren de boosdoeners zijn of de reacties (het afleiden met zoetigheid of eten) van de opvoeders die vaak de veroorzaker zijn van de vehoogde cortisol (door een kind een grenzeloos en dus stressvolle omgeving aan te bieden).
Dat kun je niet meten in die haren!
Wanneer gaan we nou toch weer eens gewoon opvoeden in Nederland! Maak de wereld van kinderen veilig door grenzen te stellen en laat kinderen niet zelf aanmodderen in een onmetelijk grote wereld zonder enige structuur. Een peuter is te klein om grote keuzenverantwoordelijkheden te dragen. Dat hoort de opvoeder voor hen te doen!
A.Schiphorst