pedagogiek
Kinderen die buiten de groep vallen
Selma is een rustig kind. Zo rustig dat je haar soms bijna vergeet. Ze zit ’t liefst aan tafel te puzzelen en buiten rijdt ze rondjes op de fiets. Ze heeft nauwelijks contact met de andere kinderen.
Avontuurlijk buitenspelen Goed of gevaarlijk?
Of je nu een dreumes bent of al naar groep 1 gaat, spelen in een uitdagende omgeving en zelf op ontdekking gaan, is superleuk. En ja, daar houdt een kind af en toe een blauwe plek of geschramde knie aan over. Maar dat weegt niet op tegen het plezier, het zelfvertrouwen en de zelfredzaamheid die kinderen op deze manier ontwikkelen.
In dialoog met de pedagoog
Pedagoog Inge van Rijn deelt ieder nummer een gesprek dat zij met een pedagogisch medewerker voerde. Deze maand: ‘Is dit kind zielig?’
‘Moeten we taalfoutjes van peuters corrigeren?’
Samantha en haar collega's zijn op allerlei manieren bezig met de taalstimulering van hun peuters. Tijdens een teamoverleg over het direct of indirect verbeteren van taal van peuters. Moet je kinderen corrigeren of werkt dat niet?
In dialoog met de pedagoog
Pedagoog Inge van Rijn deelt ieder nummer een gesprek dat zij met een pedagogisch medewerker voerde. Deze maand: ‘Ze doen niks op de bso.’
Kinderen die niet spelen
Een peuter speelt dat hij een gevaarlijke leeuw is. ‘WHOEAAAA’ roept hij tegen iedereen die hij in de groep tegenkomt. Een van de kinderen schrikt en begint te huilen. De gevaarlijke leeuw draait zich om en zegt met een lief stemmetje: ‘Het was niet echt hoor.’ Dan wandelt hij als een stoere leeuw weer verder.
Column – Softie of hardliner?
In deze samenleving is zelfredzaamheid het belangrijkste doel. Daar beginnen we in de opvoeding zo snel mogelijk mee. Een baby die zelf een flesje kan vasthouden, en weer iets later een stukje brood.
Puntje van Pont – Nationale stoeidag
Ontwikkelingspsycholoog Steven Pont geeft elke maand zijn visie bij een van de pedagogische artikelen in Kinderopvang.
Blog Simon Hay – Lievelingetje
Ik zag pas geleden een interview met een moeder die aangaf één van haar kinderen te prefereren boven de andere . Wat een uitspraak. Ik zat direct gekluisterd en had mijn eerste reactie al klaar. Als ouder houd je toch onvoorwaardelijk van ál je kinderen? Maar ik werd ook nieuwsgierig. Wat beoogde deze vrouw met haar uitspraak? Ik besloot op onderzoek uit te gaan.
‘Moet Daan (3) eten wat de pot schaft?’
Het valt pedagogisch medewerker Susanne op dat Daan van 3 jaar oud precies weet wat hij wel en niet wil eten. Susanne heeft geleerd dat een kind gewoon met de pot mee eet en is van mening dat kinderen altijd in ieder geval even moeten proeven. Wat vindt pedagoog Marieke Grijpink?
