Toen ouders in december 2010 hoorden dat hun kind één van de potentiële slachtoffers was van het seksuele misbruik van Robert M. stortte hun wereld in. Hoe nu verder? Wat herinneren de vaak nog jonge slachtoffers van het misbruik? Er bestond amper expertise op dit gebied. Ouders en professionals tasten in het duister over het effect van therapie. In het online magazine Tijdschrift Kindermishandeling vertellen ouders van een Robert M.-slachtoffer over hun zoektocht naar hulp en het verwerken van het misbruiktrauma.
Behalve
Wat ben ik blij dat ze er eindelijk achter komen dat een klein kind er ook jaren lang last van kan hebben. Bij mijn dochter die misbruikt is in 2007 (dader onbekend) werd er gezegd over 3 maanden weet ze nergens meer van.
Mijn dochter was 1 dag drie toen het gebeurde ze heeft 3 jaar lang bij mij in bed geslapen elke nacht gillend en schreeuwend niet doen afblijven enz. Daarna heeft ze nog twee jaar minimaal 4 x per week nachtmerrie,s gehad, zelfs nu na zes en half jaar heeft ze nog regelmatig een nachtmerrie hier over. Mijn dochter heeft tot ruim haar 6e elke nacht een luier om omdat ze niet droog kon blijven door de nachtmerrie,s, iemand vertelde mij daarover haar lichaam huilt. Veel echte hulp hebben wij niet gehad. Ik ben blij dat eigenlijk door het toedoen van Robbert M het inzicht over hoeveel impact dit heeft voor een klein kind eindelijk verandert. Hopelijk verandert nu ook de wet zodat kinderen onder de 4 ook geloofd worden. Nu is het nog zo dat zelfs als een kind kan vertellen wie het heeft gedaan de politie niets kan/mag doen omdat in de wet een kind onder de 4 niet geloofwaardig is.