Weekendjes weg, honderden euro’s aan bonussen, sportabonnementen of een auto van de zaak: alles wordt uit de kast gehaald om nieuwe medewerkers te werven in de kinderopvang. Of dit een duurzame oplossing is voor het personeelstekort? Daar zijn de meningen over verdeeld. ‘Als je mensen weghaalt bij een andere opvang, verschuif je het probleem.’
Met
Start bij het begin, de intrinsieke motivatie van je medewerker en de belofte die je als opleider/kinderopvang maakt over het werken in de kinderopvang.
Wat als ”wij” geen transparantie kunnen bieden aan de medewerkers, hoe kunnen we dit dan wel de kinderen en ouders bieden? Hoe kun je een visie meegeven en toch kiest de medewerker ervoor om over te stappen of de branche te verlaten. Niet dikwijls gaat het helemaal niet om wat je krijgt, maar de visie en het beeld in de praktijk niet lijkt te kloppen met wat is voorgehouden. De intrinsieke motivatie van deze medewerker en wijze waarop de opvang wordt vormgegeven in de praktijk, staat haaks op de visie en mede daarom stoomt men uit.
En degene die wel gevoelig zijn voor een lokkertje, wil je dergelijke ”motivatie” echt aanboren, past dit bij de visie of het belang van goede opvang of meer een pleister op de niet helende wond?
Kortzichtig, teleurstellend voor een branche die werkt met kinderen waarbij de 4 pedagogische basisdoelen gelden, maar blijkbaar mag het personeel daar niet op rekenen.
Je heb 4 fase
1. Hoe haal je nieuwe mensen binnen
2. Hoe hou je nieuwe mensen binnen
3 . Hoe hou je vast personeel binnen
4. Hoe zorg je er voor, dat deze 3 fases een netwerk vormen.
Wat er fout gaat is dat er niets van deze beloftes na gekomen worden.
Ik werk al ruim 20 jaar in de kinderopvang. Ik ben van mening dat je juist goed voor je bestaande personeel moet zijn, zodat die niet weglopen. Besteed daar het extra geld aan.