Als pedagogisch medewerker werk je vaak met kinderen uit diverse culturen. Hierdoor ben je waarschijnlijk wel eens een jongetje tegengekomen dat besneden is. Dit kan vragen oproepen, vooral als je ziet dat de ingreep er misschien niet helemaal goed uitziet. Wat doe je dan? Uroloog Bart van Bezooijen zegt vooral geen voorbarige conclusies te trekken: ‘Het ziet er vaak heftiger uit dan het is, maar meestal trekt het na verloop van tijd bij.’

Cultuursensitief werken: wat is het, hoe werkt het en wat zijn de voordelen van deze werkwijze? Sterker nog: moeten we het wel benaderen als werkwijze of zou cultuursensitiviteit de norm moeten worden als we een fijne, veilige omgeving voor elk kind willen creëren?