Eerder schreven we al dat pedagogisch medewerkers een grotere kans hebben op gehoorschade. Maar hoe zit het met de kinderen zelf? Kunnen harde geluiden op de opvang ook hun oren beschadigen?

Het is vrijdagochtend, en ondanks de kou bruist het in de Schilderswijk van leven. De geur van kibbeling en exotische specerijen komt je op de Haagse markt al van verre tegemoet. Iets verderop, in het warme wijkcentrum, begroet Esen Pamay de buurtbewoners met een vriendelijke glimlach. Aan de lange koffietafel worden koekjes gegeten en klinken zachte gesprekken. Esen overhandigt een folder. ‘Welkom!’ zegt ze enthousiast. ‘Ik ben hier de peuterconsulent.

Alle kinderen jokken of liegen zo nu en dan. Waarom doen ze dat? En hoe ga je ermee om?

Een nieuwe opvangdag, nieuwe kansen. Hoe zou het afscheid gaan? De pm'er staat klaar om het kind over te nemen: een kort afscheid, dat is het beste. Weifelend laat de ouder los. Een kus, een zwaai, en misschien nog een berichtje: ze is lekker aan het spelen. Pedagoog Scarlet Hendrickx-van Stokhem vindt dat de focus te veel ligt op het kort afscheid nemen. Zeker als het kind nog moet wennen: ‘Máák er maar een ritueeltje van. Op de lange termijn bespaart dat juist tijd.’

Knellende schoentjes bij de peuter op jouw groep, een factuur die maar niet wordt betaald, een kind dat ‘ziek’ is op zijn eigen verjaardag, omdat er geen geld is voor een traktatie of kinderfeestje: armoede kan pijnlijk zichtbaar zijn, maar lang niet altijd. Een nieuwe handreiking voor professionals in de kinderopvang geeft tips en inzichten hoe om te gaan met armoede.